مقالات ترجمه شده

رد پای کاهش آب های سبز و آبی در آبیاری کشاورزی : اثر تکنیک های آبیاری و استراتژی های آبیاری و کود پاشی گیاهی

عنوان فارسی

رد پای کاهش آب های سبز و آبی در آبیاری کشاورزی : اثر تکنیک های آبیاری و استراتژی های آبیاری و کود پاشی گیاهی


عنوان لاتین

Green and blue water footprint reduction in irrigated agriculture: effect of irrigation techniques, irrigation strategies and mulching

مشخصات کلی

سال انتشار 2015
کد مقاله 3404
فرمت فایل ترجمه Word
تعداد صفحات ترجمه 23
نام مجله فاقد منبع
نشریه فاقد منبع
درج جداول و شکل ها در ترجمه انجام شده است
جداول داخل مقاله ترجمه شده است

چکیده فارسی

با توجه به رقابت فزاینده در تولید محصولات، کاهش آب شیرین مصرفی و مطالعه در مورد اثر آن، و شیوه های مدیریتی در تعادل آب و خاک گیاه، موارد رشد بویژه نحوه تبخیر و تعرق (ET) و عملکرد گیاه (Y) و (WF) و میزان مصرف آب توسط محصولات (ET/Y) انجام گردیده در امر مدیریت آب چهار تکنیک آبیاری (حفاری، آبیاری قطره چکانی و قطره ای از آب زیر زمینی (SSD)، آبیاری معمولی، و چهار استراتژی آبیاری (کامل F1)، کمبود (D1)، مکمل (S1) و بدون آبیاری و سه عمل کود دهی بدون کود، کود آلی (OML) و کود مصنوعی (SML) مد نظر قرار گرفت. موارد مختلفی همانند: محیط های خشک و نیمه خشک، کم رطوبت و مرطوب در اسرائیل، اسپانیا، ایتالیا و بریتانیا در سال های طبیعی و خشک، و سه نوع خاک (شن، ماسه شنی و خلیج و سیلیتی در نظر گرفته شد)، که محصولاتی مانند ذرت، سیب زمینی و گوجه فرنگی را تولید نمودند. مدل AquaCrop و استاندارد های حسابداری جهانی WF ارتباط شیوه های مدیریتی را به اثرات تولید محصول مورد بررسی قرار داده و برای هر عمل مدیریتی موارد سبز، آبی و کل WF مصرفی را با یکدیگر مقایسه نمودند، به پرونده های مطالعاتی مرجوع (آبیاری خاک و آبیاری کامل و آبیاری بدون کود مد نظر است). میانگین کاهش در حسابداری جهانی مصرف 8–10% است در حالیکه آبیاری قطره ای زیر زمینی (SSD) 13% و تغییر آن در آبیاری با کود (SML) 17–18% و در ترکیب آبیاری SSD و SML میزان کمبود 28% می باشد. همه مواردی که ذکر گردید هر نوع آبیاری با تغییر روش یک یا چند درصد افزایش می یابد و با افزایش نسبت سبز به آبی این افزایش همراه است، از نظر WF رشد یک محصول در یک محیط خاص با روش FI مقدار DI باید کوچک ترین در روش FI و SL در هنگام بارندگی باشد و از نظر WF محصولات دارای بیشترین نیاز مصرف آب بوده و درهنگام رشد بوده که با آبیاری SSD تامین می گردد. آبیاری فوری در مقایسه با آب آشامیدنی دارای WF کمتری در مقایسه با sprinkler است، اگر چه اندازه کلاسیک بهره وری آبیاری در مناطق شخم زده پایین تر است.

چکیده لاتین

Consumptive water footprint (WF) reduction in irrigated crop production is essential given the increasing competition for freshwater. This study explores the effect of three management practices on the soil water balance and plant growth, specifically on evapotranspiration (ET) and yield (Y ) and thus the consumptive WF of crops (ET / Y ). The management practices are four irrigation techniques (furrow, sprinkler, drip and subsurface drip (SSD)), four irrigation strategies (full (FI), deficit (DI), supplementary (SI) and no irrigation), and three mulching practices (no mulching, organic (OML) and synthetic (SML) mulching). Various cases were considered: arid, semi-arid, sub-humid and humid environments in Israel, Spain, Italy and the UK, respectively; wet, normal and dry years; three soil types (sand, sandy loam and silty clay loam); and three crops (maize, potato and tomato). The AquaCrop model and the global WF accounting standard were used to relate the management practices to effects on ET, Y and WF. For each management practice, the associated green, blue and total consumptive WF were compared to the reference case (furrow irrigation, full irrigation, no mulching). The average reduction in the consumptive WF is 8–10% if we change from the reference to drip or SSD, 13% when changing to OML, 17–18% when moving to drip or SSD in combination with OML, and 28% for drip or SSD in combination with SML. All before-mentioned reductions increase by one or a few per cent when moving from full to deficit irrigation. Reduction in overall consumptive WF always goes together with an increasing ratio of green to blue WF. The WF of growing a crop for a particular environment is smallest under DI, followed by FI, SI and rain-fed. Growing crops with sprinkler irrigation has the largest consumptive WF, followed by furrow, drip and SSD. Furrow irrigation has a smaller consumptive WF compared with sprinkler, even though the classical measure of “irrigation efficiency” for furrow is lower.

خرید و دانلود ترجمه این مقاله:

جهت خرید این مقاله ابتدا روی لینک زیر کلیک کنید، به صفحه ای وارد می شوید که باید نام و ایمیل خود را وارد کنید و پس از آن روی دکمه خرید و پرداخت کلیک نمایید، پس از پرداخت بلافاصله به سایت بازگشته و می توانید فایل خود را دانلود کنید، همچنین لینک دانلود به ایمیل شما نیز ارسال خواهد شد.

دیدگاه ها

هیچ دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است

ارسال دیدگاه

مقالات معتبر علمی از ژورنال های ISI