زیست شناسی میتوکندری و تنش اکسیداتیو در بیماری زایی بیماری پارکینسون

قیمت: 38,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

زیست شناسی میتوکندری و تنش اکسیداتیو در بیماری زایی بیماری پارکینسون

عنوان لاتین

Mitochondrial biology and oxidative stress in Parkinson disease pathogenesis

بیماری پارکینسون (PD) با از دست رفتن تدریجی نورون های دپامینرژیک در توده سیاه همراه است، همچنین تغییرات گسترده نورون ها باعث ایجاد علائم پیچیده و متغیر متحرک و غیر متحرک می شود. پیشرفت های اخیر در ژنتیک پارکینسون نشان داد که اختلال در عملکرد میتوکندری، نقش برجسته ای در بیماری زایی پارکینسون دارد و محصولات چندین ژن، نظیر SNCA، Parkin، PINK1، DJ-1، LRRK2 و HTR2A با پارکیسنون مرتبط است. این امر نشان دهنده درجه ای از محل سازی میتوکندری در شرایط خاص است. اختلال در عملکرد میتوکندری احتمالا سبب افزایش تنش اکسیداتیو می شود و ممکن است سلول ها را نسبت به آن و سایر فرآیندهای مربوطه نظیر سمیت، آسیب پذیر کند. بنابراین، میتوکندری ها اهداف بسیار مهمی برای توسعه نشانگرهای زیستی بیماری با استفاده از رویکردهای ژنتیکی، بیوشیمیایی و تصویربرداری زیستی هستند. مداخلات درمانی نوین که باعث تغییر عملکرد میتوکندری می شود در حال توسعه بوده و برای بررسی تاثیر دُزهای بالای کوآنزیم Q10 روی پیشرفت بیماری، از آزمایش بالینی مرحله III استفاده می شود. در این بررسی، شواهد راجع به نقش اختلال عملکرد میتوکندری و افزایش تنش اکسیداتیو در از دست دادن نورون ها و بیماری پارکینسون مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین در مورد چگونگی افزایش دانش در مورد مدیریت بیماری جهت بهبود و توسعه "درمان میتوکندری" بحث شده است.

Parkinson disease (PD) is associated with progressive loss of dopaminergic neurons in the substantia nigra, as well as with more-widespread neuronal changes that cause complex and variable motor and nonmotor symptoms. Recent rapid advances in PD genetics have revealed a prominent role for mitochondrial dysfunction in the pathogenesis of the disease, and the products of several PD-associated genes, including SNCA, Parkin, PINK1, DJ-1, LRRK2 and HTR2A, show a degree of localization to the mitochondria under certain conditions. Impaired mitochondrial function is likely to increase oxidative stress and might render cells more vulnerable to this and other related processes, including excitotoxicity. The mitochondria, therefore, represent a highly promising target for the development of disease biomarkers by use of genetic, biochemical and bioimaging approaches. Novel therapeutic interventions that modify mitochondrial function are currently under development, and a large phase III clinical trial is underway to examine whether high-dose oral coenzyme Q10 will slow disease progression. In this Review, we examine evidence for the roles of mitochondrial dysfunction and increased oxidative stress in the neuronal loss that leads to PD and discuss how this knowledge might further improve patient management and aid in the development of ‘mitochondrial therapy’ for PD.