رشد و اعتباریابی نخستین مقیاس شدید سایبرکُندریا (CSS)

قیمت: 42,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

رشد و اعتباریابی نخستین مقیاس شدید سایبرکُندریا (CSS)

عنوان لاتین

The development and initial validation of the cyberchondria severity scale (CSS)

سایبرکندریا (=خودبیمارپنداری سایبری) صورتی از اضطراب است که با جستوجوی شدید آن‌لاین درمورد سلامتی مشخص می‌شود. به‌احتمال به سطوح افزایش‌یافته‌ی درماندگی روان‌شناختی، نگرانی، و هزینه‌های پزشکی بی‌مورد می‌انجامد. هدف مطالعه‌ی پیشِ رو پرورش سنجش معقول این بُعد از نظر روان‌ سنجی است. نمونه‌ای از دانش‌جویان دوره‌ی کارشناسی (N= 208؛ 64% زن) نسخه‌ی مقدماتی مقیاس شدید سایبرکندریا (CSS) را هم‌راستا با نسخه‌ی صورت کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب و درماندگی کامل کرده‌است (DASS-21). تحلیل عامل آزمایشی پنج ساختار عامل هم‌بسته را شناسایی کرده‌است که «عمل‌ وسواسی»، «درماندگی»، «افراط‌کاری»، «اطمینان‌جویی» و «بی‌اعتمادی به پزشکان متخصص» خوانده می‌شوند. سی‌اس‌اس خصوصیات روان‌ سنجی خوبی را روشن کرده‌است؛ خرده‌مقیاس‌ها ثبات درونی بالایی دارند، هم‌راه با اعتبار هم‌ زمان و هم‌گرای مناسب. سی‌اس‌اس شاید کارآمدی را در طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های پژوهشی آتی به اثبات می‌رساند. شاید نیز رشد و اعتباریابی مداخله‌های سایبرکندریا تسهیل داده می‌شود.

Cyberchondria is a form of anxiety characterised by excessive online health research. It may lead to increased levels of psychological distress, worry, and unnecessary medical expenses. The aim of the present study was to develop a psychometrically sound measure of this dimension. A sample of undergraduate students (N = 208; 64% female) completed a pilot version of the cyberchondria severity scale (CSS) along with the short form version of the depression, anxiety and stress scale (DASS-21). Exploratory factor analysis identified a correlated five factor structure that were labelled ‘Compulsion’, ‘Distress’, ‘Excessiveness’, ‘Reassurance Seeking’ and ‘Mistrust of Medical Professional’. The CSS demonstrated good psychometric properties; the subscales had high internal consistency, along with good concurrent and convergent validity. The CSS may prove useful in a wide variety of future research activities. It may also facilitate the development and validation of interventions for cyberchondria.