پیروی از آیین نامه های معماری منطقی از طریق تجزیه و تحلیل های ترکیبی مثالهای ترکی اولیه
Following the codes of rationalist architecture through a syntactic analysis of early Turkish examples
مشخصات کلی
سال انتشار | 2010 |
کد مقاله | 4663 |
فرمت فایل ترجمه | Word |
تعداد صفحات ترجمه | 18 |
نام مجله | فاقد منبع |
نشریه | فاقد منبع |
درج جداول و شکل ها در ترجمه | انجام شده است |
جداول داخل مقاله | ترجمه نشده است |
چکیده فارسی
معماری منطقی (که عمدتا از دهه 20 میلادی و از ایتالیا آغاز شد) اصولا با رویکرد کارکردهای مفهومی و سازه ای و با استفاده از بتن، شیشه و فولاد به شکلهای مستطیلی و بدون تزئین شکل گرفته است. ساختمان های منطقی با تکیه و تمرکز بر سازه های عملکردی و اشکال ساده، حاوی کیفیت های طراحی بین المللی و بدون محدودیت به زمان هستند. این سازه ها حتی اگر در دوره های زمانی متفاوتی نیز ساخته شوند، تشابهات بسیار زیادی دارند. آنها به طور کلی نماینده شکل تعریف شده ای از زندگی بوده و به ندرت عناصری که بازتاب دهنده ساختارهای اجتماعی، فرهنگ محلی و سلیقه شخصی باشند را می توان در آن دید. بعبارت دیگر، با سوابق پژوهشی کنونی، بطور گسترده ای مقبول واقع شده است که متغیرهای اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی عمیقا بر شکلدهی محیط ساخت و ساز تاثیر می گذارد و ترجیحات و سبکهای زندگی عجیب کاربر تنها در محیط خانه انعکاس می یابد. با چنین زمینه ای، این مقاله قصد بر توسعه درکی از تفسیر آیین نامه های طراحی پذیرفته شده بین المللی معماری منطقی در رابطه با روند خانه سازی در فرهنگ ها و اماکن مختلف و به دور از مبدا خود است؛ بر مثالهای پیشرو و موجد اوایل دهه 30 میلادی از ترکیه تمرکز کرده و سوالی مطرح می نماید که ساختار فضایی ویژگی های مصنوع در مثالهای ترکی مدرن ابتدایی تا چه حد با خانه های طراحی شده توسط معماران پیشروی غربی که توسط آکادمی های بین المللی مورد تقدیر واقع شده اند و از آنها تحت عنوان سنگ بنای این سبک یاد می شود، مشابهت دارند. تکنیک های ترکیب فضایی به عنوان ابزار مناسبی به منظور تحلیل مقایسه ای ویژگی های مکانی مثالهای ترکی مدرن ابتدایی و ساختمان های منطقی اصلی در نظر گرفته شده اند. در بررسی ها، تصویر سه بعدی UCL، نرم افزار تحلیل شبکه فضایی تسهیل شده است. ترتیب یکپارچه سازی و مقادیر میانگین عمق برای هر موقعیت عملکردی با استفاده از نمودارهای اصلاح شده و بررسی تصاویر محدب نمایان شده است. یافته های ناشی از ساختمان های اصلی را می توان به عنوان پایه ای به منظور آشکارسازی ویژگی های ترکیبی و نحوی مثالهای ارائه شده از ترکیه و در راستای بازتاب عقل گرایی ایدهآل شده دوره، مورد استفاده قرار داد. با توجه به یافته ها، بیان شده که علیرغم تعداد محدودی از موارد سنتی محلی که نشانگر خط پیوسته ای است، ویژگیهای ترکیبی و نحوی مثالهای خانه های مدرن ابتدایی ترکی، نماینده تشابهات فضایی و مکانی با ساختمان های اصلی طراحی شده توسط معماری منطقی و با در بر داشتن عملکردهای تازه توسعه بخشیده شده و ساختارهای فضاییشان است. انتظار می رود این یافته ها منجر به توسعه درکی از تفسیر آیین نامه های طراحی پذیرفته شده بین المللی معماری منطقی در رابطه با روند خانه سازی در محیطی و اجتماع متفاوتی از مبدا شود.
چکیده لاتین
Rationalist architecture is mainly based on a structurally and conceptually functionalist design approach using concrete, glass and steel in rectangular forms without any ornament. Focusing on functional constructs and simple forms, rationalist buildings largely carry international and timeless design qualities. They display strong similarities with each other even if they are built in different periods of time. They generally present a defined life style and hardly accommodate elements reflecting social structures, local cultures and personal taste. On the other hand, with the current research background, it is widely accepted that cultural and socio-‐economic factors have a profound effect in the shaping of the built environment and user’s peculiar preferences and life styles are particularly reflected in the home environment. Within that context, this paper seeks to develop an understanding of the interpretations of the internationally accepted design codes of rationalist architecture on housing practice in different cultures and locales away from where it originates. It focuses on the avant-‐garde examples of the early 1930s from Turkey and questions to what degree the spatial organization and the syntactic properties in these early modern Turkish examples display similarities with those of the houses which were designed by pioneering Western architects and largely acknowledged by the international academia as the keystone buildings of rationalist architecture. Space syntax techniques are taken as appropriate means for a comparative analysis of the spatial characteristics of the early modern Turkish examples and the keystone rationalist buildings. In the analysis, UCL Depthmap, Spatial Network Analysis Software is facilitated. With the use of justified graphs and convex map analysis, the order of integration and mean depth values for each functional space are revealed. The findings from the keystone buildings are used as a basis in revealing the syntactic properties of the examples from Turkey which can be taken to reflect the idealized rationalism of the period. With the findings, it is pointed out that, in spite of a limited number of local traditions displaying a continued line, the syntactic properties of the examples of early modern houses from Turkey present spatial similarities with the keystone buildings of rationalist architecture with their newly developed functional and spatial structures. It is expected that these findings will contribute to the understanding of the interpretations of the internationally accepted design codes of rationalist architecture on housing practice in culturally and socially different environments.
خرید و دانلود ترجمه این مقاله:
جهت خرید این مقاله ابتدا روی لینک زیر کلیک کنید، به صفحه ای وارد می شوید که باید نام و ایمیل خود را وارد کنید و پس از آن روی دکمه خرید و پرداخت کلیک نمایید، پس از پرداخت بلافاصله به سایت بازگشته و می توانید فایل خود را دانلود کنید، همچنین لینک دانلود به ایمیل شما نیز ارسال خواهد شد.
هیچ دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است
دیدگاه ها