عزت نفس، وابستگی، خودکارآمدی و انتقاد از خود در اختلال اضطراب اجتماعی

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

عزت نفس، وابستگی، خودکارآمدی و انتقاد از خود در اختلال اضطراب اجتماعی

عنوان لاتین

Self esteem, dependency, self-efficacy and self-criticism in social anxiety disorder

پیشینه: از ویژگی های اختلال اضطراب اجتماعی ترس و اجتناب از موقعیت های اجتماعی است که درآن فرد فکر می کند که در خطر ارزیابی ومداقه دیگران قرار دارد. عزت نفس پایین ، خودکارامدی پایین ، انتقاد ازخود بالا و وابستگی زیاد از دیگر ویژگیهای بالقوه اختلال اضطراب اجتماعی است و ارزیابی آنها نیز گواه همین مطلب و روابط درونی آنها است . روش :سی و دو فرد با اختلال اضطراب اجتماعی که با مصاحبه روانی عصبی شناسایی شدند و 30 فرد سالم به عنوان گروه کنترل ، مقیاس اضطراب اجتماعی لیبویتس ،مقیاس عزت نفس رزنبرگ ، پرسشنامه تجارب افسردگی و پرسشنامه اجتماعی دموگرافیک را تکمیل نموده که انتقاد ازخود ، وابستگی و خودکارآمدی را ارزیابی می کردند.فرض براین است که گروه اختلال اضطراب اجتماعی نمرات بالاتری در وابستگی وانتقاد ازخود و نمرات پایین تری در عزت نفس و خودکارآمدی دارند. همچنین فرض براین است که چگونه عزت نفس پایین ، خودکارآمدی پایین ، خود انتقادی بالاو وابستگی بالا ، شدت اختلال اضطراب اجتماعی را پیش بینی می کنند. یافته ها: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی نمرات بالاتر خودانتقادی و وابستگی و نمرات پایین عزت نفس داشتند. نمره اضطراب اجتماعی به شکلی منفی با عزت نفس و خودکارامدی و به شکلی مثبت با وابستگی و انتقاد ازخود ارتباط داشتند. انتقاد ازخود ( نه دیگر موارد) نمره کلی مقیاس اضطراب اجتماعی لیبویتس راپیش بینی می کند. نتیجه گیری: عزت نفس ، انتقاد ازخود،وابستگی و خودکارآمدی به اختلال اضطراب اجتماعی ارتباط دارند و روابط آنها بایستی درتحقیقات اینده و با نمونه گیری بزرگتری مورد بررسی قرار گیرد.پیشنهاد می شود که روشهایی مورد بررسی قرار گیرند که براین عوامل ازطریق مداخلات رفتاری شناختی و درمانهای روانشناختی تأثیر دارند. همچنین تحقیقات می توانند بر نقش ویژه انتقاد ازخود در اختلال اضطراب اجتماعی متمرکز باشند.

Background: Social anxiety disorder (SAD) is characterized by fear and avoidance in social situations where one perceives being in danger of scrutiny by others. Low self-esteem, low self-efficacy, high self-criticism and high dependency are additional potential features of SAD, and thus their examination is warranted, as is the elucidation of their inter-relationship. Method: Thirty-two SAD subjects diagnosed with the Mini-International Neuropsychiatric Interview and 30 healthy controls, were administered the Liebowitz Social Anxiety Scale (LSAS), the Rosenberg Self Esteem Scale, the Depressive Experiences Questionnaire (DEQ) that assesses self-criticism, dependency and self-efficacy, and a socio-demographic questionnaire. We hypothesized that the SAD group would present higher scores of dependency and self-criticism and lower self-esteem and self-efficacy. We also hypothesized that low self-esteem, low self-efficacy, high self-criticism and high dependency will predict the severity of SAD. Results: In line with the hypotheses, SAD patients had higher scores of self-criticism and dependency and lower scores of self-esteem. The social anxiety score correlated negatively with self-esteem and self-efficacy, and positively with dependency and self-criticism. Self-criticism, but not the other measures, predicted the total LSAS score. Conclusions: Self-esteem, self-criticism, dependency and self-efficacy are related to SAD and their relations should be examined in future studies that will employ larger samples. It is suggested to search for ways to affect these factors through cognitive-behavioral interventions and additional psychotherapeutic treatments. Research should also focus on the specific role of self-criticism in SAD.