ارزیابی خواب کوکان دارای اختلال طیف درخودماندگی

قیمت: 45,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

ارزیابی خواب کوکان دارای اختلال طیف درخودماندگی

عنوان لاتین

Assessment of Sleep in Children with Autism Spectrum Disorder

اختلالات خواب در کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودماندگی (ASD) به طور قابل توجهی شایع تر از کودکان در حال رشد عادی (TD) است. با توجه به تأثیر نامطلوب خواب ناقص بر عملکرد شناختی، عاطفی و رفتاری، ضروری است که اختلالات خواب در این جمعیت نمایش غربالگری و ارزیابی شود. در این مقاله، ما فرایند غربالگری و ارزیابی و همچنین سنجه های خاصی که معمولا برای ارزیابی خواب در کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودماندگی استفاده می شود را توصیف می کنیم. مزایا و محدودیت ها بکارگیری آنها برای کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودماندگی مورد بحث قرار گرفته است. در حالی که سنجه های ذهنی مانند پرسشنامه های گزارش والدین و خاطرات خواب، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند سنجه های عینی مانند شتاب نگاری (اکتی گرافی)، خواب نگاری چند بعدی (پلیسومنوگرافی) و خواب نگاری ویدیویی اطلاعات ارزشمندی را برای اهداف تشخیصی و برنامه ریزی درمان فراهم می کنند. با این وجود، استفاده از این سنجه های عینی، با عواملی همچون هزینه، در دسترس بودن و قابلیت استفاده برای کودکان دارای اختلال طیف درخودماندگی محدود می شود. بررسی کنونی، استدلالی برای استفاده مکمل از سنجه های ذهنی و عینی خواب مخصوصا برای بکارگیری آنها درمورد کودکان مبتلا به اختلال طیف درخودماندگی ارائه می دهد.

Sleep disturbances in children with autism spectrum disorder (ASD) are significantly more prevalent than found in typically developing (TD) children. Given the detrimental impact of poor sleep on cognitive, emotional, and behavioral functioning, it is imperative to screen and assess for sleep disturbances in this population. In this paper, we describe the screening and assessment process, as well as specific measures commonly used for assessing sleep in children with ASD. Advantages and limitations for use in children with ASD are discussed. While subjective measures, such as parent-report questionnaires and sleep diaries, are the most widely used, more objective measures such as actigraphy, polysomnography, and videosomnography provide additional valuable information for both diagnostic purposes and treatment planning. These objective measures, nonetheless, are limited by cost, availability, and feasibility of use with children with ASD. The current review provides an argument for the complementary uses of both subjective and objective measures of sleep specifically for use in children with ASD.