رویکرد آماری مربوط به طرح تجربی و آزمایشگاهی به منظور ارزیابی تأثیر افزاینده های مختلف نفوذپذیری در روند دارو رسانی پوستی بوپرنورفین

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

رویکرد آماری مربوط به طرح تجربی و آزمایشگاهی به منظور ارزیابی تأثیر افزاینده های مختلف نفوذپذیری در روند دارو رسانی پوستی بوپرنورفین

عنوان لاتین

A statistical experimental design approach to evaluate the influence of various penetration enhancers on transdermal drug delivery of buprenorphine

یک سری از سیستم های تحویل دارویی ( دارو رسانی) متصل به پوست (پچ) همراه با تقویت کننده های مختلف نفوذ شیمیایی برای رهاسازی دارو از طریق پوست به عنوان یک محل کاربردی، طراحی شده است. هدف از تلاش ما این است که به بررسی تأثیرافزاینده های مختلف نفوذ شیمیایی در میزان نفوذ پوست و خواص چسبندگی یک سیستم دارو رسانی پوستی با استفاده از طراحی آزمایشگاهی Box-Behnken بپردازیم. روش مربوط به میزان پاسخ بر مبنای طراحی سه سطحی(بعدی)، سه متغیر Box-Behnken ، برای ارزیابی تأثیرات تعاملی بر متغیرهای وابسته از جمله میزان نفوذ پوستی و خواص چسبندگی، یعنی استحکام پوست و میزان اتصال، مورد استفاده قرار گرفت. اسید لوولینیک، لوریل الکل و Tween 80 به عنوان افزاینده های روند نفوذ (فرمولهای پچ، حاوی 0-8 درصد از هریک از افزاینده های نفوذ شیمیائی) مورد استفاده قرار گرفتند. بوپرنورفین به عنوان یک داروی تزریقی و نفوذکننده استفاده گردید. نتایج نشان داد که ترکیب 20 درصد از افزاینده ی نفوذ شیمیایی به مخلوط، باعث افزایش حداکثری میزان نفوذ پوستی بوپرنورفین از پوست شکمی موش می گردد و این در حالی است که خواص چسبندگی کاهش می یابد. همچنين جریان پوستی در حضور اسيد لوولينيک (1.594μg / cm2 h) بالاتر از Tween 80 (1.473 μg / cm2 h) و لوريل الكل (0.843 / cm2 h میکروگرم) بود و در مخلوط كردن اين افزاينده ها با يكدیگر، یک اثر اضافی مشاهده گردید. علاوه بر این، مشخص شد که هر یک از عوامل افزاینده موجب افزایش میزان اتصال گردیده، در حالیکه اسید لووولینیک و لوریل الکل باعث افزایش وبهود قدرت پوست می شود، اما Tween 80 آن را کاهش می دهد. این یافته ها نشان می دهد که بهترین افزاینده ی میزان نفوذ شیمیایی در پوست در مورد بوپرنورفین، اسید لوولینیک می باشد. در میان فرمولاسیون های طراحی شده، موردی که حاوی 12٪ (wt / wt) از افزاینده ها می باشد، اثربخشی بالایی را از خود نشان می دهد.

A series of drug-in-adhesive transdermal drug delivery systems (patch) with different chemical penetration enhancers were designed to deliver drug through the skin as a site of application. The objective of our effort was to study the influence of various chemical penetration enhancers on skin permeation rate and adhesion properties of a transdermal drug delivery system using Box–Behnken experimental design. The response surface methodology based on a three-level, three-variable Box–Behnken design was used to evaluate the interactive effects on dependent variables including, the rate of skin permeation and adhesion properties, namely peel strength and tack value. Levulinic acid, lauryl alcohol, and Tween 80 were used as penetration enhancers (patch formulations, containing 0–8% of each chemical penetration enhancer). Buprenorphine was used as a model penetrant drug. The results showed that incorporation of 20% chemical penetration enhancer into the mixture led to maximum skin permeation flux of buprenorphine from abdominal rat skin while the adhesion properties decreased. Also that skin flux in presence of levulinic acid (1.594 lg/cm2 h) was higher than Tween 80 (1.473 lg/cm2 h) and lauryl alcohol (0.843 lg/cm2 h), and in mixing these enhancers together, an additional effect was observed. Moreover, it was found that each enhancer increased the tack value, while levulinic acid and lauryl alcohol improved the peel strength but Tween 80 reduced it. These findings indicated that the best chemical skin penetration enhancer for buprenorphine patch was levulinic acid. Among the designed formulations, the one which contained 12% (wt/wt) enhancers exhibited the highest efficiency.