فرم بسته قابلیت اطمینان آسیب تجمعی پس لرزه سیستم‌های الاستیک کاملا پلاستیک

قیمت: 41,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

فرم بسته قابلیت اطمینان آسیب تجمعی پس لرزه سیستم‌های الاستیک کاملا پلاستیک

عنوان لاتین

Closed-form aftershock reliability of damage-cumulating elastic-perfectly-plastic systems

اغلب زلزله‌ها (به عبارت دیگر زلزله‌های اصلی) معمولا موجب شکل گرفتن یک سلسله لرزه‌های با بزرگای کوچکتر گرد آمده در فضا و زمان می‌شود. پیشرفت‌های اخیر مدل تصادفی تحلیل خطرات لرزه رویدادهای پس لرزه (با در دست داشتن لرزه اصلی) بصورت فرایند پواسون غیرمتجانس با نرخی که در بازه زمانی با قانون توان منفی تنزل پیدا می‌کند. مدیریت ریسک در فاز اورژانسی پس لرزه با این لرزش کوتاه مدت سر و کار دارد. در واقع، بدلیل اینکه این سیستم‌های مدنظر خساراتی را در زلزله اصلی دیده باشند، که احتمالا با پس لرزه‌ها وخیم‌تر نیز می‌شود، ریسک گسیختگی تا وقتی که شدت سلسله کاهش یابد یا سازه تعمیر شود بسیار بالا می‌باشد. در علم کنونی، ارزیابی کمی ریسک پس لرزه با هدف برچسب گذاشتن بر ساختمان می‌باشد، که در این امر سکونت را با بایستی تنظیم نمود. این مطالعه برپایه فرایندهای تصادفی وابسته به عمر بوده که از تقریب‌های فرم بسته برای قابلیت اطمینان آسیب تحمعی پس لرزه سیستم‌های الاستیک کاملا پلاستیک استخراج شده است که برای اطلاعات مختلف سازه متفاوت می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد که در حالتی که فرضیه‌ها اعمال شده باشند، مدل‌های توسعه یافته ممکن است ابزار مناسبی را برای مالکان و تصمیم‌گیرنده‌ها (طراحان) فراهم نماید.

Major earthquakes (i.e., mainshocks) typically trigger a sequence of lower magnitude events clustered both in time and space. Recent advances of seismic hazard analysis stochastically model aftershock occurrence (given the main event) as a nonhomogeneous Poisson process with rate that decays in time as a negative power law. Risk management in the post-event emergency phase has to deal with this short-term seismicity. In fact, because the structural systems of interest might have suffered some damage in the mainshock, possibly worsened by damaging aftershocks, the failure risk may be large until the intensity of the sequence reduces or the structure is repaired. At the state-of-the-art, the quantitative assessment of aftershock risk is aimed at building tagging, that is, to regulate occupancy. The study, on the basis of age-dependent stochastic processes, derived closedform approximations for the aftershock reliability of simple nonevolutionary elastic-perfectly-plastic damagecumulating systems, conditional on different information about the structure. Results show that, in the case hypotheses apply, the developed models may represent a basis for handy tools enabling risk-informed tagging by stakeholders and decision makers.