شخصیت و خودآگاهی در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

قیمت: 42,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

شخصیت و خودآگاهی در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

عنوان لاتین

Personality and Self-Insight in Individuals with Autism Spectrum Disorder

اختلال طیف اوتیسم (ASD) منجر به مشکلات فراوانی در زمینه تعامل اجتماعی، ارتباطات و انعطاف پذیری رفتاری می گردد. در نتیجه افراد مبتلا به ASD گرایشات شخصیتی منحصر به فردی را نشان می دهند که درخودماندگی یکی از این رفتارهاست. با این حال قابل تعجب است که تنها تحقیقات اندکی به بررسی این بیماری پرداخته اند. مطالعه 1، پنج ویژگی بزرگ شخصیتی را در افراد بزرگسال مبتلا به ASD (37 = N) با کودکان در حال تکامل نرمال (TD) (42 = N) نشان داده و به مقایسه آن ها می پردازد. مطالعه 2 بررسی می کند که آیا تفاوت های شخصیتی مشاهده شده در کودکان/ نوجوانان مبتلا به ASD (50 = N) و گروه کنترل TD (50 = N) بر طبق گزارشات والدین آن ها تکرار شده است یا نه. مطالعه 2 همچنین سطح خودآگاهی افراد مبتلا به ASD را نسبت به افراد TD بر طبق گزارشات والدین آن ها به لحاظ خودمحوری (و یا کاهش خودمحوری) ارزیابی می کند. افراد مبتلا به ASD بیشتر عصبی بوده و دارای برونگرایی، سازگاری، مسئولیت پذیری و تجربه پذیری کمی بودند. این تفاوت های شخصیتی برای گروه های مختلفی نظیر (a) کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، (b) گزارشات خود بیمار و والدین آن ها، و (c) مونث و مذکر، مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. با این حال، صفات شخصیتی پیش بینی کننده برای افراد ASD در مقابل اعضای گروه TD، نشان دهنده تغییرپذیری در شدت علائم ASD نبود. در نهایت افراد مبتلا به ASD تمایل به خودمحوری بالا و افراد TD تمایل به خودمحوری کمتری داشتند، اما توجه به دیگران در هر دو گروه دارای نتایج قابل مقایسه ای بود. بنابراین افراد مبتلا به ASD دارای شخصیت های متمایزی نسبت به افراد TD هستند، اما ممکن است سطح آگاهی مشابهی در هر دو آن ها وجود داشته باشد.

Autism spectrum disorder (ASD) involves widespread difficulties in social interaction, communication, and behavioral flexibility. Consequently, individuals with ASD are believed to exhibit a number of unique personality tendencies, including a lack of insight into them. However, surprisingly little research has examined these issues. Study 1 compared self-reports of Big Five personality traits in adults with ASD (N=37) to those of typically developing (TD) adults (N=42). Study 2 examined whether any observed personality differences replicated in children/adolescents with ASD (N=50) and TD controls (N=50) according to self- and parent reports. Study 2 also assessed level of self-insight in individuals with ASD relative to TD individuals by examining the degree to which self-reports converged with parent reports in terms of self-other agreement and self-enhancement (vs. self-diminishment) biases. Individuals with ASD were more Neurotic and less Extraverted, Agreeable, Conscientious, and Open to Experience. These personality differences replicated for (a) children, adolescents, and adults, (b) self- and parent reports, and (c) males and females. However, personality traits were far from perfect predictors of ASD vs. TD group membership, did not predict within-group variability in ASD symptom severity, and had differential links to maladjustment in the ASD and TD groups, suggesting that ASD represents more than just an extreme standing on trait dimensions. Finally, individuals with ASD had a tendency to self-enhance, and TD individuals, to self-diminish, but both groups showed comparable self-other agreement. Thus, individuals with ASD exhibit distinct personalities relative to TD individuals but may have a similar level of insight into them.