جهنم اجتماعی ویلیام بلیک : تاثیر انقلاب صنعتی بر تصویرسازی ویلیام بلیک از Inferno دانته

قیمت: 44,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

جهنم اجتماعی ویلیام بلیک : تاثیر انقلاب صنعتی بر تصویرسازی ویلیام بلیک از Inferno دانته

عنوان لاتین

The Social Hell of William Blake: the Impact of the Industrial Revolution on Blake’s Illustrations of Dante’s Inferno

در 1824 CE ، ویلیام بلیک ماموریت یافت تا کمدی الهی دانته الیگیری را به تصویر بکشد. بلیک دو سوم از 102 تصویر این شعر حماسی را مخصوصا به Inferno اختصاص داد. تحلیل غالب تصاویر او، در خلال تحقیق درباره بلیک، دقت او را در رفتار با تخیل مذهبی و تعلق خاطرش به دانته نشان می‌دهد. این رفتارها بر اینکه چگونه نقاشی‌های بلیک بازتابی از تغییرات اجتماعی لندن قرن نوزدهم بود تاکید نمی‌کنند. در این مقاله، نقاشی‌های بلیک از جهنم مورد بررسی قرار می‌گیرند تا بفهمیم چگونه آنها متضمن ایده‌هایی هستند که در متن اصلی حضور ندارند. این پژوهش حول محور تمثیلها در حماسه دانته و اینکه چگونه بلیک آن اثر را در زمان خود تفسیر کرده است می‌گردد. وقتی بلیک نقاشی جهنم را آغاز کرد، انقلاب صنعتی آغاز شده بود. در حالیکه لندن به شدت در حال شهری شدن بود، کارخانه‌ها با وعده کالاهای بهتر برای شهروندان خود ساخته می‌شدند. همزمان، حمل و نقل، ارتباطات، و دسترسی به کالاهای مکانیزه شده بهبود یافت. در میان پیشرفتهای علمی و صنعتی، لندن به مکانی پرجمعیت، غیربهداشتی و لبریز از دود بدل شد، جاییکه کارگران از بیماری و مزد اندک در قبال سوزاندن ذغال سنگ و کاپیتالیسم عدم مداخله دولت در امور اقتصادی laissez-faire زجر می‌دیدند. دانته حماسه‌اش را در خلال تبعیدش از فلورانس در 1308 CE ، با الهام گرفتن از رویدادهای عصر خود نوشت. به واسطه بیش از پانصد سال فاصله میان دانته و بلیک، این مقاله پرسش‌هایی را در این باب مطرح می‌کند که چگونه عصر هنرمند دوم تفکرش را درباره آن شاعر بزرگ اشباع ساخت. تجسم بلیک از زندگی روزمره در لندن چه بود؟ چه گونه‌ای از تخیل در طراحی‌های بلیک از توصیفات متن فاصله می‌گیرند. و از همه گسترده‌تر اینکه، رویکرد بلیک به Inferno در قرن نوزدهم چه بود؟ این مقاله، برای پاسخگویی به این پرسش‌ها، نقاشی‌های ویلیام بلیک از جهنم دوباره مجسم شده دانته را بررسی می‌کند تا مباحثه‌ای درباره این داشته باشد که نقاشی‌های او از Inferno تفسیر اجتماعی‌اش از وضع موجود لندن در خلال انقلاب صنعتی هستند.

In 1824 CE, William Blake was commissioned to illustrate the Divine Comedy of Dante Alighieri. Amongst 102 illustrations of this epic poem, Blake devoted two thirds specifically to the Inferno. Within the scholarship on Blake, the prevailing analysis of his illustrations shows his meticulousness in treating religious imagery and his devotion toward Dante. Such treatments do not emphasize how Blake’s illustrations reflect the social changes in nineteenth century London. In this paper, Blake’s paintings of the Inferno are examined to understand how they convey ideas not present in the original text. This research revolves around allegory in Dante’s epic and how Blake would have interpreted the work in his day. When Blake started painting the Inferno, the Industrial Revolution had already begun. As London became highly urbanized, factories were built with the promise of better commodities for its citizens. Concurrently, transportation, communication, and access to mechanized goods improved. Amidst advances in science and industry, London became a crowded, unsanitary place covered in smoke, where workers suffered from diseases and low wages due to coal burning and laissez-faire capitalism. Dante wrote his epic during exile from Florence in 1308 CE, inspired by life events of his time. Because over five hundred years separated Dante from Blake, this paper asks questions on how the era of the latter artist informed his thinking about the great poet. What was Blake’s perspective on daily life in London? What type of imagery in Blake’s drawings deviated from the descriptions in the text? Most broadly, how did Blake approach the Inferno in the nineteenth century? To answer these questions, this paper examines William Blake’s illustrations to reimagine Dante’s Hell to argue that his illustrations of the Inferno are his social commentary on the status quo of London during the Industrial Revolution.