درمان غم و اندوه و عزاداری از طریق EMDR: ملاحظات مفهومی و دستورالعمل های بالینی

قیمت: 40,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

درمان غم و اندوه و عزاداری از طریق EMDR: ملاحظات مفهومی و دستورالعمل های بالینی

عنوان لاتین

Treatment of grief and mourning through EMDR: Conceptual considerations and clinical guidelines

مقدمه. - کاهش حساسیت و بازسازی حرکات چشم (EMDR) روش روانشناختی حمایت شده از نظر تجربی برای درمان ضایعه تروماتیک است که همچنین برای طیف گسترده ای از سایر شکایات بالینی مبتنی بر تجربه قابل استفاده است. این به ویژه در درمان غم و اندوه و عزاداری مفید است. یافته های ادبیات - EMDR توسط مدل پردازش اطلاعات سازگار (AIP) هدایت می شود، که اثرات تجربیات تروماتیک را در رابطه با شبکه های حافظه نامناسب در یک سیستم پردازش اطلاعات مبتنی بر فیزیولوژیک مفهوم سازی میکند. مطالعات تجربی متعددی اثربخشی EMDR را نشان داده است. بحث. - مرگ یکی از عزیزان می تواند بسیار ناراحت کننده باشد ، چراکه خاطرات و تجربیات مرتبط با از دست دادن به صورت اختلالی ذخیره شده و از دسترسی به اطلاعات سازگار، از جمله خاطرات مثبت از مرحوم جلوگیری میکند. EMDR می تواند برای ادغام این تجربیات مضر و تسهیل جذب و تجمع از دست دادن و حرکت از طریق فرایندهای عزاداری استفاده شود. نتیجه. - استفاده از هشت مرحله EMDR در غم اندوه می تواند نتایج بالینی بالقوه پس از از دست دادن داشته باشد.

Introduction. – Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) is an empirically-supported psychotherapeutic approach for treating trauma, which is also applicable to a wide range of other experientially-based clinical complaints. It is particularly useful in treating grief and mourning. Literature findings. – EMDR is guided by the Adaptive Information Processing Model (AIP), which conceptualizes the effects of traumatic experiences in terms of dysfunctional memory networks in a physiologically-based information processing system. Numerous empirical studies have demonstrated EMDR’s efficacy. Discussion. – The death of a loved one can be very distressing, with memories and experiences associated with the loss becoming dysfunctionally stored and preventing access to adaptive information, including positive memories of the deceased. EMDR can be utilized to integrate these distressing experiences and facilitate the assimilation and accommodation of the loss and movement through the mourning processes. Conclusion. – Applying the eight phases of EMDR to grief and mourning can yield potent clinical results in the aftermath of loss.