نشخوار فکری و افکار خودکشی: نقش تعدیل کننده امید و خوش بینی

قیمت: 41,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

نشخوار فکری و افکار خودکشی: نقش تعدیل کننده امید و خوش بینی

عنوان لاتین

Rumination and suicidal ideation: The moderating roles of hope and optimism

هدف از مطالعه حاضر این است که ارتباط بین نشخوار فکری و افکار خودکشی و نقش تعدیل کننده امید و خوش بینی را بررسی کنیم. فرض ما بر این بود که هم امید و هم خوش بینی می توانند ارتباط بین نشخوار فکری و افکار خودکشی را تعدیل (ضعیف) نمایند. دویست و نود و هشت شرکت کننده پرسشنامه خود ارزیابی در مورد امید، خوش بینی، نشخوار فکری (تحریک و تامل) و افسردگی را تکمیل کردند. نتایج نشان دادند که هم امید و هم خوش بینی باعث کاهش رابطه بین نشخوار فکری و افکار خودکشی و همچنین کاهش روابط بین زیر مقیاس های نشخوار فکری و افکار خودکشی می شوند. این نتایج به هنگام کنترل علائم افسردگی به دست آمدند. نتایج ما حاکی از آن است که تفکر به شیوه نشخوار فکری می تواند در صورت عدم وجود امید یا خوش بینی به شدت آسیب رسان باشد.

The current study aimed to investigate whether the correlation between rumination and suicidal ideation is moderated by the presence of hope and optimism. It was hypothesized that both hope and optimism would moderate (weaken) the relationship between rumination and suicidal ideation. Two hundred and ninety-eight participants completed self-report measures of hope, optimism, rumination (brooding and reflection), and depression. Results demonstrated that both hope and optimism weakened the relationship between rumination and suicidal ideation, as well as the relationships between both subscales of rumination and suicidal thinking. These results were found when controlling for symptoms of depression. Results suggest that a ruminative thinking style may be most harmful when an absence of hope or optimism is also present.