اثرات درازمدت از دست دادن زودهنگام والدین به دلیل طلاق در محور هيپوتالاموس - هيپوفيز - آدرنال

قیمت: 38,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

اثرات درازمدت از دست دادن زودهنگام والدین به دلیل طلاق در محور هيپوتالاموس - هيپوفيز - آدرنال

عنوان لاتین

Long-term effects of early parental loss due to divorce on the HPA axis

ما اثرات درازمدت طلاق و جداسازی زودهنگام از یک والد بر واکنش محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال (HPA) را در بزرگسالان جوان فاقد آسیب روانی بررسی کردیم. آزمودنی ها 44 نفر جوان، 22 نفر که والدین شان قبل از رسیدن آنها به سن 10 سالگی طلاق گرفته بودند و 22 نفر گروه شاهد بود. نشانه شناسی روانپزشکی با پرسشنامه نشانگان مختصر (BSI)، استرس ادراک شده خانوادگی با مقیاس سازگاری زن و شوهر (DAS) و پیوند، با ابزار پیوند والدین (PBI) ارزیابی شد. ارزیابی عملکرد محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال شامل کورتیزول صبحگاهی پایه و هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) و پاسخ کورتیزول به آزمون تحریک هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین (CRH) بود. تفاوت آماری بین گروه های مختلف پایه و یا تحریک شده برای هورمون آدرنوکورتیکوتروپین مشاهده نشد. سطوح کورتیزول به طور مداوم، اما غیرمعنی داری در گروه طلاق در طول تحریک هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین پایین تر بود و به معنی داری آماری تنها در 5 دقیقه (p < 0.03) رسید. بر اساس تاثیر زمان، گروه به یک سطح روند رسید (p < 0.06). همبستگی بین نشانه شناسی روانپزشکی و نمره ابزار پیوند والدین یافت شد؛ با این حال، هیچ یک از دو پارامتر با فعالیت محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال همبستگی نداشتند. همبستگی معنی داری بین نمرات مقیاس سازگاری زن و شوهر و هورمون آدرنوکورتیکوتروپین وجود داشت. مدل رگرسیون اثرات جانبی را هم برای استرس خانوادگی و هم پیوند فرزندان و والدین به سطوح تحریک شده هورمون آدرنوکورتیکوتروپین نشان داد. این یافته های اولیه نشان می دهد که حتی در صورت عدم وجود آسیب روانی بزرگسالی، تاریخچه جدایی از یک والد در دوران کودکی به علت طلاق، ممکن است منجر به تناوبات قابل بررسی، ولو طولانی مدت خفیف در فعالیت های محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال منجر شود. علاوه بر این، نشان می دهند که سطح استرس در خانه و پیوند والدین عوامل مهمی در این تاثیر است. احتمال دارد که طلاق تنها در بافت جدایی آسیب زا اثرات قابل توجه و پایدار بر محور هيپوتالاموس- هيپوفيز- آدرنال کودکان داشته باشد.

We investigated the long-term effects of divorce and early separation from one parent on HPA axis reactivity, in young adults without psychopathology. Participants were 44 young subjects, 22 whose parents divorced before they reached age 10, and 22 controls. Psychiatric symptomatology was measured with the Brief Symptom Inventory (BSI), family perceived stress by the Dyadic Adjustment Scale (DAS), and bonding by the Parental Bonding Instrument (PBI). Assessment of HPA axis function included baseline morning cortisol and ACTH and cortisol response to a CRH stimulation test. No baseline or stimulated group differences were observed for ACTH. Cortisol levels were consistently but insignificantly lower in the divorce group throughout the CRH stimulation reaching statistical significance only at 5 min (p<0.03). Group by time effect reached a trend level (p<0.06). A correlation was found between psychiatric symptomatology and PBI scores; however, both parameters did not correlate with HPA axis activity. A significant correlation was found between DAS scores and ACTH. A regression model revealed a contributing effect for both family stress and child–parent bonding to stimulated ACTH levels. These preliminary findings suggest that even in the absence of adult psychopathology, a history of childhood separation from one parent due to divorce may lead to detectable, albeit mild, long-term alterations in HPA axis activity. Furthermore, they suggest that level of stress at home and parental bonding are important determinants of this effect. It is likely that divorce has significant and sustained effects on children's HPA axis only in the context of a traumatic separation.