مازاد مصرف کننده و قیمت گذاری زیرساخت های حمل و نقل: میراث جولز دوپویت

قیمت: 45,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

مازاد مصرف کننده و قیمت گذاری زیرساخت های حمل و نقل: میراث جولز دوپویت

عنوان لاتین

Consumer surplus and pricing of transport infrastructures: The legacy of Jules Dupuit

از مقاله ژول دوپویت (1844) تا آثار موریس آلالی، پیشرفت های انجام شده در اقتصاد عمومی اغلب از مسائل آشکار مربوط به بخش حمل و نقل الهام گرفته شده است. با این حال، نتایج آنها به هر جنبه ای از اقتصاد عمومی مربوط می شود، به ویژه در هر زمینه که درآمدهای تجاری و تامین مالی عمومی را دور هم جمع می کند. در حقیقت، اگر یک سوال مطرح شود که چگونه دانشگاه باید با به اشتراک گذاشتن بار بین مالیات دهندگان و کاربران آن تامین مالی شود، افراد خود را با یک مساله مشابه برای ترکیب مطلوب بین سطح مالیات و یارانه مورد نیاز برای تامین مالی یک پروژه بزرگراه یا راه آهن مواجه می بینند. با توجه به اقتصاد حمل و نقل و مفهوم عمومی مازاد، موریس آللو، برنده جایزه نوبل، اغلب بر سهم جولز دوپویت (Baumstark و Bonnafous، 2010) تاکید کرد. هنگام ذکر موضوع تمایز تعرفه، او به عنوان مثال (Allais، 1989) نوشت: "ژول دوپیت، یک پیشرو که برای مدت طولانی کم شناخته شده است، زیرکی فوق العاده ای را در دو نوشته خود در سال 1844 و 1849 در زمینه زیرساخت های حمل و نقل نشان داد، و بزرگراه پادشاهی برای اندیشه اقتصادی را باز کرد."

From Jules Dupuit's article (1844) to the works of Maurice Allais, the advances made in public economics have often been inspired by poignant issues relating to the transport sector. However, their results apply to every facet of public economics, especially any area bringing together public finance and commercial revenues. Indeed, if one were to raise the question of how a university should be financed by sharing the burden between the taxpayer and its users, one finds oneself facing the same problem as that of the optimal combination between the level of a toll and the subsidy required to finance a highway or railway project. Regarding both transport economics and the more general concept of surplus, the Nobel prizewinner Maurice Allais frequently emphasized the contribution made by Jules Dupuit (Baumstark and Bonnafous, 2010). When mentioning the issue of tariff differentiation, he wrote, for example, (Allais, 1989): “Jules Dupuit, a precursor little known for too long, demonstrated extraordinary perspicacity in his two dissertations of 1844 and 1849 on transport infrastructures, and opened a king's highway for economic thought”.