بوم شناسی اجتماعی انعطاف پذیری: اشاره به یک ابهام نوظهور فرهنگی و محیطی

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

بوم شناسی اجتماعی انعطاف پذیری: اشاره به یک ابهام نوظهور فرهنگی و محیطی

عنوان لاتین

The Social Ecology of Resilience: Addressing Contextual and Cultural Ambiguity of a Nascent Construct

بیش از دو دهه بعد از این که E. E. Werner و R. S. Smith (1982) و N. Garmezy (1983) و M. Rutter (1987) تحقیقاتشان را راجع به مکانیزم دفاعی و روند هایی که انعطاف پذیری را تقویت میکنند، ابهام در باره اینکه چگونه توسعه مثبت را در اثر تهدید تعریف و عملی کنند ادامه داشت. این مقاله این موضوع را مورد بحث قرار میدهد که : به خاطر اینکه انعطاف حتی وقتی عوامل ریسک فراوان هستند رخ میدهد، تاکید بیشتری بر نقشی که محیط فیزیکی و اجتماعی در توسعه مثبت ایفا میکنند نیاز است زمانی که افراد با مقدار قابل توجهی استرس روبرو میشود. 4 اصل ارائه شده است به عنوان تفسیر اکولوژیکی از ساختار انعطاف پذیری : تمرکز زدایی ، پیچیدگی ، غیرمعمول بودن ، ارتباط فرهنگی . این 4 اصل، و تحقیقاتی که آنها بر اساس آنها شکل گرفته اند، تعریفی از انعطاف شکل داده اند که بر پیشینه زیست محیطی توسعه مثبت تاکید دارند. این چارچوب میتواند توسعه های نظری آینده، تحقیقات و طراحی مداخلاتی که رفاه را در جمعیتی که محیطی را تجربه میکنند که پروسه های رشد انعطاف پذیری را مهار کرده اند ارتقا میدهند را هدایت کند.

More than two decades after E. E. Werner and R. S. Smith (1982), N. Garmezy (1983), and M. Rutter (1987) published their research on protective mechanisms and processes that are most likely to foster resilience, ambiguity continues regarding how to define and operationalize positive development under adversity. This article argues that, because resilience occurs even when risk factors are plentiful, greater emphasis needs to be placed on the role social and physical ecologies play in positive developmental outcomes when individuals encounter significant amounts of stress. Four principles are presented as the basis for an ecological interpretation of the resilience construct: decentrality, complexity, atypicality, and cultural relativity. These 4 principles, and the research upon which they are based, inform a definition of resilience that emphasizes the environmental antecedents of positive growth. This framework can guide future theory development, research, and the design of interventions that promote well-being among populations who experience environments that inhibit resilience-promoting processes.