سبک رهبری مورد استفاده رهبران ارشد پزشکی

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

سبک رهبری مورد استفاده رهبران ارشد پزشکی

عنوان لاتین

Leadership styles used by senior medical leaders

هدف - هدف از این مطالعه تعیین سبک رهبری غالب است که به وسیله رهبران پزشکی و عوامل موثر بر استفاده از سبک رهبری مورد استفاده قرار می گیرد. رهبری درمانگر در تحویل مراقبتهای بهداشتی و توسعه خدمات بسیار مهم است. استفاده از سبک های مختلف رهبری در زمینه های مختلف می تواند اثرات فردی و سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد. طراحی / روش شناسی / رویکرد – رویکرد روشهای ترکیبی استفاده شد، پرسشنامه ترکیبی که به صورت الکترونیکی بین 224 رهبر پزشکی در بیمارستان های بحرانی با مسئولیتهای عمیق در حادثه بحرانی توزیع شد با شش رهبر پزشکی مصاحبه گردید . پاسخهای پرسشنامه به صورت کمی سنجی به تعیین اولا فراوانی کلی استفاده از شش سبک رهبری از پیش تعیین شده و دوم سبک رهبری فردی بر اساس یک نمونه مشاوره / تصمیم گیری پرداختند. مصاحبه ها به طور موضوعی با استفاده از هر دو رویکرد تأییدی با سبک های رهبری از پیش تعریف شده به صورت موضوعات، هم به لحاظ رویکرد تئوری مبتنی بر استنتاج کشف عوامل موثر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها - رهبران از طیف وسیعی از سبک ها استفاده می کردند، سبک های غالب که دموکراتیک، کارآفرین و معتبر. هرچند رهبران در توانایی تصمیم گیری و استعداد مشورتي متفاوتند، تقریبا تمام رهبران شاهد رهبری فعال بودند. فرهنگ سازمانی، زمینه، گرایش فردی و "تاریخ سبک" در طول تحلیل اسنتاجی به عنوان عوامل مهم در تعیین استفاده از سبک رهبری توسط رهبران پزشکی ظاهر شد. پیامدهای عملی - نتایج این ارزیابی برای توسعه رهبری در سطح فردی، سازمانی وخدمات بهداشت ملی (NHS) گسترده تر مفید هستند. اصالت / ارزش - این مطالعه به شواهد بسیار محدودی از الگوهای سبک رهبری مورد استفاده در رهبری پزشکی اضافه می کند و یک چارچوب مفهومی جدیدی از عوامل موثر بر سبک رهبری مورد استفاده توسط رهبران پزشکی را گزارش میدهد.

Purpose – The purpose of this study was to determine the predominant leadership styles used by medical leaders and factors influencing leadership style use. Clinician leadership is important in healthcare delivery and service development. The use of different leadership styles in different contexts can influence individual and organisational effectiveness. Design/methodology/approach – Amixed methods approach was used, combining a questionnaire distributed electronically to 224 medical leaders in acute hospital trusts with in-depth “critical incident” interviews with six medical leaders. Questionnaire responses were analysed quantitatively to determine, first, the overall frequency of use of six predefined leadership styles and, second, individual leadership style based on a consultative/decision-making paradigm. Interviews were analysed thematically using both a confirmatory approach with predefined leadership styles as themes, and also an inductive grounded theory approach exploring influencing factors. Findings – Leaders used a range of styles, the predominant styles being democratic, affiliative and authoritative. Although leaders varied in their decision-making authority and consultative tendency, virtually all leaders showed evidence of active leadership. Organisational culture, context, individual propensity and “style history” emerged during the inductive analysis as important factors in determining use of leadership styles by medical leaders. Practical implications – The outcomes of this evaluation are useful for leadership development at the level of the individual, organisation and wider National Health Service (NHS). Originality/value – This study adds to the very limited evidence base on patterns of leadership style use in medical leadership and reports a novel conceptual framework of factors influencing leadership style use by medical leaders.