عوارض میکرووسکولار در دیابت نوع 1: مطالعه مقایسه ای بیماران درمان شده با سلول های بنیادی خون ساز غیرکاهنده سلول های میلوئیدی اتولوگ

قیمت: 45,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

عوارض میکرووسکولار در دیابت نوع 1: مطالعه مقایسه ای بیماران درمان شده با سلول های بنیادی خون ساز غیرکاهنده سلول های میلوئیدی اتولوگ

عنوان لاتین

Microvascular Complications in Type 1 Diabetes: A Comparative Analysis of Patients Treated with Autologous Nonmyeloablative Hematopoietic Stem-Cell Transplantation and Conventional Medical Therapy

هدف: بررسی درمان با پیوند سلول های بنیادی هماتوپوئتیک غیرکاهنده سلول های میلوئیدی (AHST) در مقایسه با درمان دارویی سنتی (CT) در بیماران دیابت نوع 1 بر روی عوارض میکرووسکولار، جلوگیری طولانی مدت از عملکرد سلول های B و کنترل قند خون طراحی مطالعه و روش ها: داده های مقطعی از بیماران درمان شده با AHST با بیمارانی که درمان سنتی دریافت کرده بودند، مقایسه کردند. داده ها از گروه مورد مطالعه دیابت نوع یک برزیلی، بزرگ ترین مطالعه مشاهده ای چند مرکزی دیابت شیرین نوع یک در برزیل جمع آوری شدند. هر دو گروه بیماران، به طور میانگین 8 سال بود که دیابت داشتند. یک ارزیابی مقایسه ای بر روی وجود عوارض میکرووسکولار، عملکرد بسلول های B باقی مانده، A1c و دوز انسولین در بیماران صورت گرفت. نتایج: بعد از میانگین 8 سال از تشخیص بیماری، هیچ کدام از بیماران درمان شده با AHST ( تعداد=28) دچار عوارض میکرووسکولار نشدند، درحالی که 21.5% (31/144) از گروه CT حداقل یک عارضه داشتند (تعداد=144)(p<0.005). علاوه بر این، هیچ موردی از نفروپاتی در گروه AHST گزارش داده نشد در حالی که 13.8% از گروه CT( p<0.005) در همان دوره دچار نفروپاتی شده بودند. بدون در نظر گرفتن عملکرد سلول های Bباقی مانده، درصد افرادی که دارای سطح C-Peptide پیش بینی شده بالاتری بودند (IDAA1C≤9) در گروه AHST حدودا 10 برابر بیشتر بودند نسبت به گروه CT. (75 در مقابل 8.3%) (P<0.001) در میان بیماران AHST، 54.1%(13/24) دارای HbA1c<.07 نسبت به 13.1% در گروه CT بودند (p<0.001). نتیجه گیری: بیمارانی که به تازگی دیابت نوع یک تشخیص داده شده اند و با AHST درمان شده اند با شیوع کمتر عوارض میکرووسکولار، عملکرد بالاتری باقی مانده سلول های B، و کنترل بهتر قند نسبت به گروه CT، مشاهده شده اند.

Objective: To explore the impact on microvascular complications, long-term preservation of residual B-cell function and glycemic control of patients with type 1 diabetes treated with autologous nonmyeloablative hematopoietic stem-cell transplantation (AHST) compared with conventional medical therapy (CT). Research design and methods: Cross-sectional data of patients treated with AHST were compared with patients who received conventional therapy from the Brazilian Type 1 Diabetes Study Group, the largest multicenter observational study in type 1 diabetes mellitus in Brazil. Both groups of patients had diabetes for 8 years on average. An assessment comparison was made on the presence of microvascular complications, residual function of B cell, A1c, and insulin dose of the patients. Results: After a median of 8 years of diagnosis, none of the AHST-treated patients (n = 24) developed microvascular complications, while 21.5% (31/144) had at least one (p < 0.005) complication in the CT group (n = 144). Furthermore, no case of nephropathy was reported in the AHST group, while 13.8% of CT group (p < 0.005) developed nephropathy during the same period. With regard of residual B-cell function, the percentage of individuals with predicted higher C-peptide levels (IDAA1C ≤ 9) was about 10-fold higher in the AHST group compared with CT (75 vs. 8.3%) (p < 0.001) group. Among AHST patients, 54.1% (13/24) had the HbA1c < 7.0 compared with 13.1% in the CT (p < 0.001) group. Conclusion: Patients with newly diagnosed type 1 diabetes treated with AHST presented lower prevalence of microvascular complications, higher residual B-cell function, and better glycemic control compared with the CT group.