چرا تحقیقات بیشتری باید انجام شود؟ اکینوکوکوزیس در پاکستان

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

چرا تحقیقات بیشتری باید انجام شود؟ اکینوکوکوزیس در پاکستان

عنوان لاتین

Why more research needs to be done on echinococcosis in Pakistan

سابقه و هدف: اكينوكوكوس داراي توزيع جغرافيايي در سراسر جهان با کانون های اندميك در هر قاره می باشد. با توجه به طغیان های مکرر در نقاط مختلف پاکستان در چند سال اخیر، اكينوكوكوس به عنوان یک بیماری استوایی مورد غفلت شناخته شده است و یکی از بیماری های انگلی نادیده گرفته شده در این کشور محسوب می شود. در مناطق اندمیک، و عمدتا مناطقی با منابع محدود، تعداد زیادی از بیماران اكينوكوكوس داریم، زیرا در این جوامع دسترسی به درمان مناسب وجود ندارد. در پاکستان، گزارش های محدودی درباره اكينوكوكوس وجود دارد. این بیماری در انسان و حیوانات شایع است، اما هنوز به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته است. پاکستان یک کشور دارای کشاورزی است و به دلیل زئونوز بودن این بیماری، نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد. مقاله حاضر در جهت برجسته کردن اهمیت اكينوكوكوس در پاکستان تلاش کرده است. بحث: تحقیق در مورد اكينوكوكوس در پاکستان ، یک ضرورت جدی است، زیرا تا کنون تحقیقات بسیار کمی در مورد این موضوع انجام شده است. شیوع این بیماری در کشورهای همسایه حاکی از این است که پاکستان در معرض خطر شدید این عفونت زئونوز قرار دارد و تحقیقات بیشتر در این زمینه مورد نیاز است. در پاکستان، اکثریت جمعیت در مناطق روستایی زندگی می کنند و دسترسی محدودی به امکانات بهداشتی و درمانی دارند. این شرایط موجب بروز بیماری هایی مانند اكينوكوكوس می شود. داده های محدود می تواند، موجب بروز بیشتر بیماری در آینده شود و بنابراین سیستم بهداشتی ضعیف حال حاضر متحمل بار زیادی خواهد شد. این کشور دارای بودجه سالانه کمی برای بحث سلامت است که برای عفونت های شناخته شده ای مانند بیماری فلج اطفال، تب دنگ و عفونت های ویروسی کبدی صرف می شود. یک سیستم نظارتی مناسب برای اكينوكوكوس در سراسر کشور مورد نیاز است زیرا درمان معمولا گران و پیچیده است و ممکن است نیاز به جراحی گسترده و / یا درمان طولانی مدت داشته باشد. توجه به توسعه داروهای جدید و سایر روشهای درمانی بسیار کم است. برنامه های آگاهی سازی از پیش آگهی این عفونت از جمله کرم زدایی حیوانات ، باعث بهبود بازرسی مواد غذایی و بهداشت کشتارگاه ها و برنامه های آموزش عمومی می شود. نتيجه گيري: مطالعات آينده نگر در مورد اكينوكوكوس نشان مي دهد كه اپيدميولوژي، تشخيص و واكسن / آنتي بادي هاي نوتركيب مربوط به اكينوكوكوس مي تواند با استانداردهاي كيفيِ (خلوص، قدرت، امنيت و كارايي) تعيين شده توسط سازمان بهداشت جهاني مطابقت داشته باشد. تحقیقاتی باید بر روی اپیدمیولوژی و تشخیص اكينوكوكوس در مناطق مختلف پاکستان انجام شود که برای ریشه کن کردن اكينوكوكوس در این کشور مفید خواهد بود. اداره بهداشت باید کمپین های آگاهی رسانی را برای عموم مردم در جهت کاهش بار بیماری به کار گیرد.

Background: Echinococcosis has a worldwide geographical distribution with endemic foci on every inhabited continent. Due to the frequent outbreaks in different parts of Pakistan in the recent past, echinococcosis is being described as a neglected tropical disease and is considered one of the most neglected parasitic diseases in the country. In endemic regions, predominantly settings with limited resources, there are high numbers of echinococcosis patients, as these communities do not have access to appropriate treatment. In Pakistan, there are limited reports on echinococcosis. The disease is prevalent in human and livestock, but this has not been sufficiently explored yet. Pakistan is an agricultural country and due to the disease’s zoonotic mode of transmission, there is a dire need of future research on it. The present paper is an effort to highlight the importance of echinococcosis in Pakistan. Discussion: There is a dire need for future research on echinococcosis in Pakistan as very few investigations had been carried out on this topic thus far. The prevalence of the disease in neighbouring countries highlights that Pakistan might be at severe risk of this zoonotic infection and further supports the need for more research. In Pakistan, the majority of the population lives in rural areas with limited acess to proper hygienic/sanitary facilities. These conditions favour the outbreak of diseases such as echinococcosis. The limited available data could result in higher outbreaks in the future, and thus cause the already weak healthcare system to overburden. The country has a meagre annual budget for health, which is being spent on known infections such as polio, dengue fever and hepatic viral infections. A proper surveillance system for echinococcosis is required across the country as treatment is usually expensive, complicated and may require extensive surgery and/or prolonged drug therapy. Development of new/novel drugs and other treatment modalities receives very little, if any, attention. Prognostic awareness programmes against this infection involve deworming of the infected animals, improved food inspection and slaughterhouse hygiene, and public education campaigns. Conclusion: Future research on echinococcosis is anticipated to demonstrate whether the epidemiology, diagnosis and recombinant vaccines/antibodies relating to echinococcosis can meet the quality standards (purity, potency, safety and efficacy) defined by the World Health Organization. Research work should be carried out on the epidemiology and serodiagnosis of echinocossis in the different areas of Pakistan, which will be useful for the proper eradication of echinococcosis in this region. The health department should implement awareness-raising campaigns for the general public in order to reduce the burden of disease.