تأثیر تمرین منظم بر حساسیت به انسولین در دیابت نوع 2: بررسی سیستماتیک و متاآنالیز

قیمت: 44,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

تأثیر تمرین منظم بر حساسیت به انسولین در دیابت نوع 2: بررسی سیستماتیک و متاآنالیز

عنوان لاتین

The Effect of Regular Exercise on Insulin Sensitivity in Type 2 Diabetes Mellitus: A Systematic Review and Meta-Analysis

هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش تمرین منظم بر حساسیت به انسولین در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 (T2DM) با استفاده از داده های جمع آوری شده از آزمایشات تصادفی کنترل شده می باشد. علاوه بر این، ما به دنبال تعیین این مسئله هستیم که آیا دوره های کوتاه مدت بی خوابی فیزیکی باعث بهبود عملکرد ناشی از تمرین در حساسیت به انسولین می شوند یا خیر. آزمایشات واجد شرایط شامل مداخلات ورزشی بودند که شامل 3 جلسه تمرینی و اندازه گیری دینامیکی حساسیت به انسولین هستند. اندازه اثر جمع آوری شده قابل توجهی (ES) برای اثر ورزش بر حساسیت به انسولین (ES، -5888، فاصله اطمینان 95٪ (CI)، -0.816 تا -0.359، P <0.001) وجود دارد. از 14 مطالعه ای که در بردارنده متاآنالیز است، نه مطالعه زمان جمع آوری داده ها از آخرین تمرین را گزارش کردند. بهبودی حساسیت به انسولین نسبت به ورزش در مقابله با کنترل بین 48 و 72 ساعت پس از تمرین (ES، -702، 95٪ CI، -1.392 تا -0.012، P = 0.046) بهبود قابل توجهی داشت. و این زمانی که حساسیت انسولین بیش از 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین (ES، -0.890، 95٪ CI، -1.675 تا -105، P = 0.026) اندازه گیری شد. ورزش منظم در مورد حساسیت به انسولین در بزرگسالان مبتلا به T2DM سود قابل توجهی دارد و این ممکن است بیش از 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ادامه یابد.

The purpose of this study was to examine the effect of regular exercise training on insulin sensitivity in adults with type 2 diabetes mellitus (T2DM) using the pooled data available from randomised controlled trials. In addition, we sought to determine whether short-term periods of physical inactivity diminish the exercise-induced improvement in insulin sensitivity. Eligible trials included exercise interventions that involved ≥3 exercise sessions, and reported a dynamic measurement of insulin sensitivity. There was a significant pooled effect size (ES) for the effect of exercise on insulin sensitivity (ES, –0.588; 95% confidence interval [CI], –0.816 to –0.359; P<0.001). Of the 14 studies included for meta-analyses, nine studies reported the time of data collection from the last exercise bout. There was a significant improvement in insulin sensitivity in favour of exercise versus control between 48 and 72 hours after exercise (ES, –0.702; 95% CI, –1.392 to –0.012; P=0.046); and this persisted when insulin sensitivity was measured more than 72 hours after the last exercise session (ES, –0.890; 95% CI, –1.675 to –0.105; P=0.026). Regular exercise has a significant benefit on insulin sensitivity in adults with T2DM and this may persist beyond 72 hours after the last exercise session.