حساسیت به انسولین به دنبال مداخلات ورزشی: بررسی سیستماتیک و متا آنالیز نتایج در میان بزرگسالان سالم

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

حساسیت به انسولین به دنبال مداخلات ورزشی: بررسی سیستماتیک و متا آنالیز نتایج در میان بزرگسالان سالم

عنوان لاتین

Insulin sensitivity following exercise interventions: systematic review and meta-analysis of outcomes among healthy adults

هدف؛ اگر چه ورزش می تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد، هیچ ترکیب کافی در مورد مطالعات مداخلات ورزشی با توجه به تاثیر آنها بر حساسیت به انسولین وجود ندارد. این متاآنالیز جامع، نتایج حساسیت به انسولین مداخلات ورزشی نظارت شده را ترکیب می کند. روش؛ تحقیق گسترده ای در زمینه مطالعات مداخله ای منتشر شده و منتشر نشده صورت گرفته است که نتایج حساسیت به انسولین را اندازه گیری می کند. مطالعات واجد شرایط مداخلات ورزشی تحت نظارت در میان بزرگسالان سالم انجام شده اند. ویژگی های اولیه مطالعه و نتایج کد گذاری شدند. تجزیه و تحلیل اختلافات تصادفی از تفاوت های متداول استاندارد شامل تجزیه و تحلیل مدرن است. نتایج؛ داده ها در بین 2،509 نفر (115 نمونه، 78 گزارش) تهیه شده است. میانگین اثر کلی برای دو گروه بعد از مداخله، 0.38 (95٪ CI [0.25، 0.51]، I2 = 0٪) و برای دو گروه قبل از مقایسه مقادیر 0.43 (95٪ CI [0.30، 0.56 ]، I 2 = 52٪) (حساسیت نسبت به انسولین بالاتری برای درمان نسبت به گروه کنترل وجود داشت) بود. میانگین پس از مداخله 0.38 در مقایسه با افراد با میانگین انسولین ناشتا 6.8 mU / l، در حالی که گروه کنترل انسولین ناشتا 7.9 mU / l بود. تجزیه و تحلیل مستلزم اکتشاف مستندات مختلف اثر حساسیت به انسولین را در خصوص ویژگی های مداخله یا ویژگی های نمونه نشان نمی دهد. نتیجه گیری؛ این مطالعه مستند شده است که تمرین مراقبت های اولیه و مراقبت های بهداشتی عمومی برای بزرگسالان سالم برای بهبود حساسیت به انسولین و کاهش خطر ابتلا به دیابت است که با مقاومت به انسولین کاهش می یابد.

Objective—Although exercise can improve insulin sensitivity, no adequate synthesis exists of exercise intervention studies with regard to their effect on insulin sensitivity. This comprehensive meta-analysis synthesized the insulin sensitivity outcomes of supervised exercise interventions. Method—Extensive literature searching located published and unpublished intervention studies that measured insulin sensitivity outcomes. Eligible studies tested supervised exercise interventions among healthy adults. Primary study characteristics and results were coded. Random-effects meta-analyses of standardized mean differences included moderator analyses. Results—Data were synthesized across 2,509 subjects (115 samples, 78 reports). The overall mean effect size for two-group post-intervention comparisons was 0.38 (95% CI [0.25, 0.51], I2 = 0%) and for two-group pre-post comparisons was 0.43 (95% CI [0.30, 0.56], I2 = 52%) (higher mean insulin sensitivity for treatment than control subjects). The post-intervention mean of 0.38 is consistent with treatment subjects ending studies with a mean fasting insulin of 6.8 mU/l if control participants’ mean fasting insulin were 7.9 mU/l. Exploratory moderator analyses did not document different insulin sensitivity effect sizes across intervention characteristics or sample attributes. Conclusion—This study documented that exercise is a valuable primary care and community health strategy for healthy adults to improve insulin sensitivity and lower the risk for diabetes conferred by insulin resistance.