سنتز نانوکامپوزیت دندانی جدید با نانوذرات شیشه

قیمت: 42,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

سنتز نانوکامپوزیت دندانی جدید با نانوذرات شیشه

عنوان لاتین

Synthesis of new dental nanocomposite with glass nanoparticles

هدف: هدف از این مطالعه سنتز نانوکامپوزیت های دندانی جدید تقویت شده با نانوذرات شیشه ساخته شده و مقایسه دو روش برای ساخت و بررسی اثر این پرکننده با خصوصیات مکانیکی است. مواد و روش ها: نانوذرات شیشه با فرآیند تراشیدن مرطوب تولید می گردند. اندازه و شکل ذره با استفاده از PSA و SEM بدست می آید. سطح نانوذرات شیشه با سیلان MPTMS اصلاح می گردد. کامپوزیت با مخلوط کردن این نانوذرات اصلاح شده با سیلان با مونومرها تهیه می شود. ترکیب درصد رزین بصورت UDMA/TEGDMA (نسبت وزنی 30/70) است. سه کامپوزیت با 5، 7.5، و 10 wt% پرکننده شیشه ای در هر گروه توسعه می یابد. دو روش تهیه مورد استفاده قرار گرفته، در روش پراکندگی در حلال (گروه D) نانوذرات شیشه ای بصورت صوتی در استون پراکنده شده و محلول به رزین اضافه می گردد، سپس استون تبخیر می شود. در روش غیرپراکندگی در حلال (گروه N) نانوذرات شیشه مستقیمأ به رزین اضافه می گردند. خصوصیات مکانیکی شامل استحکام خمشی، مدول خمشی و سختی ویکرز مورد بررسی قرار می گیرند. نتایج: حجم بالاتر نانوذرات شیشه ویژگی های مکانیکی کامپوزیت را بهبود می بخشد. گروه D دارای خصوصیات مکانیکی بهتری نسبت به گروه N است. استحکام خمشی کامپوزیت با 10 wt% پرکننده از گروه D برابر 75 Mpa در مقابل مقدار 59 Mpa برای کامپوزیت با محتوای پرکننده یکسان از گروه N می باشد. مدول خمشی و سختی گروه D از گروه N بیشتر است. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که روش پراکندگی در حلال بهترین راه برای ساخت نانوکامپوزیت ها بوده و نانوذرات شیشه ای پرکننده ای قابل توجه به منظور بهبود ویژگی های مکانیکی نانوکامپوزیت دندانی است.

Objective(s): The aim of this study was to synthesis new dental nanocomposites reinforced with fabricated glass nanoparticles and compare two methods for fabrication and investigate the effect of this filler on mechanical properties. Materials and Methods: The glass nanoparticles were produced by wet milling process. The particle size and shape was achieved using PSA and SEM. Glass nanoparticles surface was modified with MPTMS silane. The composite was prepared by mixing these silane-treated nanoparticles with monomers. The resin composition was UDMA /TEGDMA (70/30 weight ratio). Three composites were developed with 5, 7.5 and 10 wt% glass fillers in each group. Two preparation methods were used, in dispersion in solvent method (group D) glass nanoparticles were sonically dispersed in acetone and the solution was added to resin, then acetone was evaporated. In non-dispersion in solvent method (group N) the glass nanoparticles were directly added to resin. Mechanical properties were investigated included flexural strength, flexural modulus and Vickers hardness. Results: Higher volume of glass nanoparticles improves mechanical properties of composite. Group D has batter mechanical properties than group N. Flexural strength of composite with 10%w filler of group D was 75Mpa against 59 Mpa of the composite with the same filler content of group N. The flexural modulus and hardness of group D is more than group N. Conclusion: It can be concluded that dispersion in solvent method is the best way to fabricate nanocomposites and glass nanoparticles is a significant filler to improve mechanical properties of dental nanocomposite