رادیوگرافی مفصل زانو : مطالعه مقایسه ای عکس PA خمش موضعی ایستاده و عکس AP کاملا باز ایستاده با استفاده از ویژگیهای درجه بندی بصری (VGC)

قیمت: 44,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

رادیوگرافی مفصل زانو : مطالعه مقایسه ای عکس PA خمش موضعی ایستاده و عکس AP کاملا باز ایستاده با استفاده از ویژگیهای درجه بندی بصری (VGC)

عنوان لاتین

Radiography of the knee joint: A comparative study of the standing partial flexion PA projection and the standing fully extended AP projection using visual grading characteristics (VGC)

اهداف: مقايسه اطلاعات تشخيصی در تشخيص و ارزيابی پاتولوژی زانو از راديوگرافی زانو با استفاده از عکس PA خمش موضعی ایستاده و عکس AP کاملا باز ایستاده. روش: مجموعه ای از 32 رادیوگرافی زانو از 16 فرد بالغ تصویربرداری شده با استفاده از دو تصویر در یک دوره 2 ساله (PA: n = 16 و AP: n = 16) جمع آوری گردید. تکرار رادیوگرافی (n = 6) به مجموعه تصویر اضافه شده است که قابلیت اطمینان بین و درون ناظر را تسهیل میکند. ارزيابی تصوير توسط 5 جراح ارتوپد انجام شد که تحليل مطلق نماهای بصری را انجام دادند که به ارزيابی کيفيت تصوير بر اساس 6 معيار کيفيت تصوير آناتوميک اختصاص داده شد که به منظور ارزيابی و مقايسه دو تصویرارائه شده بود. نمرات کیفیت تصویر به دست آمده با استفاده از ویژگی های درجه بندی ویژوال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. يافته ها: نمرات كيفيت تصاوير برای تصویر PA بيشتر بود، اما تفاوت بين دو پيش بينی معني دار نبود (05/0 p>). تصویر PA به طور معنی داری (p <0.05) در تجسم 2 معیار کیفیت تصویر آناتومیک بهتر بود که شامل عرض فضای مفصلی و ستون فقرات درشت نی بود. نتيجه گيری: هر دو پيش بينی می توانند برای ارزيابی كلی مفصل زانو مورد استفاده قرار گيرند، اما برای تصویر PA خمش موضعی مورد توجه قرار گرفته است. توصیه هایی برای به حداقل رساندن تغییرات در روش موقعیت یابی رادیوگرافی نیز برجسته شده است.

Objectives: To compare the diagnostic information in detection and assessment of knee pathology from knee radiographs using either the PA standing with partial flexion projection or AP fully extended standing projection. Method: A set of 32 knee radiographs was retrospectively compiled from 16 adult patients imaged using both projections over a 2-year period (PA: n ¼ 16 and AP: n ¼ 16). Repeat radiographs (n ¼ 6) were added to the image set facilitating inter and intra observer reliability. Image evaluation was performed by 5 orthopaedic surgeons performing Absolute Visual Grading Analysis assessing image quality based on 6 anatomical image quality criteria specifically developed to evaluate and compare the two projections. The resulting image quality scores were analysed using Visual Grading Characteristics. Results: Image quality scores were higher for the PA projection but variation between the two projections was not significant (p > 0.05). The PA projection was significantly (p < 0.05) better in the visualization of 2 anatomical image quality criteria involving the joint space width and tibial spines. Conclusion: Both projections can be used for general evaluation of the knee joint, however the PA partial flexion projection is preferred for the investigation of specific knee pathology. Recommendations for minimizing variations in radiographic positioning technique are also highlighted.