کاهش مسمومیت مرتبط با اشعه با استفاده از هدایت تصویری آنلاین (IGRT) در بیماران مبتلا به سرطان پروستات در معرض پرتودرمانی با دوز افزایش‌یافته

قیمت: 46,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

کاهش مسمومیت مرتبط با اشعه با استفاده از هدایت تصویری آنلاین (IGRT) در بیماران مبتلا به سرطان پروستات در معرض پرتودرمانی با دوز افزایش‌یافته

عنوان لاتین

Reducing radiation-associated toxicity using online image guidance (IGRT) in prostate cancer patients undergoing dose-escalated radiation therapy

هدف: تعيين تأثير IGRT از لحاظ مسمومیت در مقايسه با بيماران غير-IGRT در معرض RT معین زمینه: پرتودرمانی هدایت تصویری (IGRT)، امکان اصلاح فوری حرکت هدف را با استفاده از تصویربرداری آنلاین فراهم می کند. برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات در معرض پرتودرمانی (RT)، از دست دادن جغرافیایی پروستات ممکن است منجر به افزایش اثرات حجم دوز در رکتوم و مثانه شود. روشها: در مجموع 198 بيمار مبتلا به سرطان پروستات تحت درمان در سالهاي 2003 تا 2013 به طور تصادفی برای این ارزیابی جمع آوري شدند. میزان مسمومیت تناسلی (GU) و گوارشی (GI)، برای 96 بیمار غیر IGRT (کل دوز: Gy 8. 73/72) با 102 بیمار IGRT (کل دوز: Gy 77.4)، با توجه به نسخه 3 معمول معیارهای مسمومیت (CTCAEv3.0)، مقایسه شد. اطلاعات پیگیری شامل علائم مربوط به درمان و عود PSA بود. نتایج: پس از پیگیری متوسط 55.4 ماه، اختلاف آماری قابل¬توجه برای مسمومیت¬های GI حاد به نفع IGRT، مورد توجه قرار گرفت. تعداد قابل توجهی از بیماران تحت درمان با IGRT از علائم حاد GIآزاد بودند (43 درصد در مقابل19 درصد، 0012 = p). در گروه غیر IGRT، بیشتر بیماران عوارض جانبی حاد GU را تجربه کردند (89٪ در مقابل 80٪، 07 / 0p=). نمرات مسمومیت بعدی برای هر دو گروه قابل مقایسه بود. نتیجه‌گیری: براساس داده ها، ما نشان دادیم که با وجود افزایش دوز، IGRT ما را قادر به کاهش عوارض جانبی GI تابش می‌کند. بنابراین، IGRT می‌تواند به عنوان استاندارد مراقبت برای RT با دوز ا فزایش‌یافته سرطان پروستات موضعی درنظر گرفته شود.

Aim: To determine the influence of IGRT in terms of toxicities compared to non-IGRT patients undergoing definitive RT. Background: Image-guided radiotherapy (IGRT) enables immediate correction of target movement by online imaging. For prostate cancer patients undergoing radiation therapy (RT), a geographical miss of the prostate may result in increased dose–volume effects in the rectum and bladder. Methods: A total of 198 prostate cancer patients treated between 2003 and 2013 were recruited randomly for this evaluation. The rates of genitourinary (GU) and gastrointestinal (GI) toxicity for 96 non-IGRT patients (total dose: 72/73.8 Gy) were compared to those for 102 IGRT patients (total dose: 77.4 Gy) according to the Common Toxicity Criteria Version 3.0 (CTCAEv3.0). Follow-up information included treatment-related symptoms and PSA relapse. Results: After a median follow-up of 55.4 months, a statistically significant difference was noted for acute GI toxicities ≥1 in favour of IGRT. Significantly more patients treated by IGRT were free of acute GI symptoms (43% vs. 19%, p = 0.0012). In the non-IGRT group, more patients experienced acute GU side effects (89% vs. 80%, p = 0.07). Late toxicity scores were comparable for both cohorts. Conclusions: Based on the data, we demonstrated that despite dose escalation, IGRT enabled us to reduce the GI side effects of radiation. IGRT can therefore be considered to be the standard of care for dose-escalated RT of localized prostate cancer.