زیست پالایی خاک رس مناطق گرمسیری آلوده با سوخت دیزل

قیمت: 40,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

زیست پالایی خاک رس مناطق گرمسیری آلوده با سوخت دیزل

عنوان لاتین

Bioremediation of a tropical clay soil contaminated with diesel oil

حذف هیدروکربن های پلی آروماتیک (PAH) در خاک رس گرمسیری آلوده به سوخت دیزل مورد بررسی قرار گرفت. سه نوع زیست پالایی مورد استفاده قرار گرفت: زمین پالایی (LF)، زیست تحریکی (BS) و زیست تحریکی با زیست فزونی (BSBA). راندمان حذف پالایشی برای کل PAH ها از راندمان برای حذف ترکیبات تکی PAH متفاوت بود. در مورد کل PAH ها، مقادیر حذف شده به دست آمده در پایان دوره آزمایشی 129 روزه به ترتیب 87، 89 و 87 درصد برای LF، BS و BSBA بود. بنابراین، راندمان با افزودن مواد مغذی و میکروارگانیسم ها بهبود نیافت. به طور معمول، دو مرحله مجزا مشاهده شد. نرخ حذف بالاتر در 17 روز اول (P-I) و نرخ پایین تر در 112 روز بعد رخ داد (P-II). در فاز P-I، پارامتر جنبشی صفر درجه برای هر سه برابر بود (حدود 4.6). در P-II، مقادیر مشابه اما بسیار پایین (حدود 0.14) بودند. P-I، با کاهش pH شدید به کمتر از 5.0 برای BS و BSBA مشخص شد، در حالی که PH در حدود 6.5 برای LF باقی ماند. در مورد 16 ترکیب PAH در اولویت، نتایج بسته به روش زیست پالایی مورد استفاده و در مورد گونه های PAH مورد نظر، متفاوت بود. به طور کلی، ترکیبات با حلقه های آروماتیک کمتر توسط BS یا BSBA بهتر حذف شدند، در حالی که آنهایی که دارای 4 حلقه یا بیشتر بودند بیشتر توسط LF حذف شدند. رفتار حذف دو فازی فقط برای برخی از ترکیبات مشاهده شد. در مورد نفتالین، پیرنه، کرایسین، بنزوفلورانتن و بنزوپیرن، حذف عمدتا در فاز P-I اتفاق افتاد. بنابراین بهترین فرآیند تخریب برای PAH های کلی یا تکی باید با توجه به ترکیبات هدف و شرایط محلی، مانند نوع خاک و میکروب های بومی انتخاب شود.

The removal of polyaromatic hydrocarbons (PAH) in tropical clay soil contaminated with diesel oil was evaluated. Three bioremediation treatments were used: landfarming (LF), biostimulation (BS) and biostimulation with bioaugmentation (BSBA). The treatment removal efficiency for the total PAHs differed from the efficiencies for the removal of individual PAH compounds. In the case of total PAHs, the removal values obtained at the end of the 129-day experimental period were 87%, 89% and 87% for LF, BS and BSBA, respectively. Thus, the efficiency was not improved by the addition of nutrients and microorganisms. Typically, two distinct phases were observed. A higher removal rate occurred in the first 17 days (P-I) and a lower rate occurred in the last 112 days (P-II). In phase P-I, the zero-order kinetic parameter (mg PAH g
1 soil d
1) values were similar (about 4.6) for all the three treatments. In P-II, values were also similar but much lower (about 0.14). P-I was characterized by a sharp pH decrease to less than 5.0 for the BS and BSBA treatments, while the pH remained near 6.5 for LF. Concerning the 16 individual priority PAH compounds, the results varied depending on the bioremediation treatment used and on the PAH species of interest. In general, compounds with fewer aromatic rings were better removed by BS or BSBA, while those with 4 or more rings were most effectively removed by LF. The biphasic removal behavior was observed only for some compounds. In the case of naphthalene, pyrene, chrysene, benzo[k]fluoranthene and benzo[a]pyrene, removal occurred mostly in the P-I phase. Therefore, the best degradation process for total or individual PAHs should be selected considering the target compounds and the local conditions, such as native microbiota and soil type.