تاثیر گذاری متقابل : استرس شریک اصلی به عنوان یک پیش بینی‌گر به هم پیوستگی خانواده در والدین جوانانی با ناتوانی‌های رشدی

قیمت: 46,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

تاثیر گذاری متقابل : استرس شریک اصلی به عنوان یک پیش بینی‌گر به هم پیوستگی خانواده در والدین جوانانی با ناتوانی‌های رشدی

عنوان لاتین

Spilling over : Partner parenting stress as a predictor of family cohesion in parents of adolescents with developmental disabilities

پیوستگی خانوادگی به این موضوع که هم برای والدین و هم برای کودکان پیامد‌های مثبت داشته باشد، بستگی دارد. بقای به هم پیوستگی شاید برای خانواده‌هایی که دارای جوانانی با ناتوانی‌های رشدی هستند، یک چالش مخصوص باشد. این موضوع هنوز هم در این گروه به ندرت مطالعه شده است. ما در مورد این نوع خانواده‌ها تحقیق کردیم، به خصوص مواردی که به استرس وابسته به والدین مربوط بودند: استفاده از نظریه‌ی "تاثیرات متقابل" به عنوان یک مدل. خانواده‌هایی که دارای جوانانی بودند که ناتوانی داشتند در این مطالعه شرکت کردند. والدین در مورد سازگاری نوجوان و مشکلات رفتاری و در مورد رضایت از رابطه‌ی زناشویی، استرس وابسته به والدین و به هم پیوستگی خانواده، گزارش تهیه می‌کردند. استرس یکی از شریکان زندگی که به عنوان یکی از عوامل تاثیر‌گذار بر کیفیت به هم پیوستگی خانواده، توسط دیگری گزارش می‌شد. مشکلات رفتاری جوانان به عنوان یک تاثیر منفی بر به‌هم پیوستگی خانوادگی در مادران و رضایت از رابطه‌ی زناشویی و اثرات مثبت آن، برای به هم پیوستگی هر دو والد در نظر گرفته شد. مهم‌تر از دیگر فاکتور ها، استرس بیشتر هم در مادران و هم در پدران، به هم پیوستگی خانوادگی ضعیف تری را در پی دارد و عدم نارضایتی از رابطه‌ی زناشویی باعث از بین رفتن این ارتباط می‌شود. برای بهبود پیشرفت کلی خانواده ها، مداد کاران اجتماعی باید برای احیای ارتباطات شخصی، وارد عمل شوند. این مداخله‌ها شامل ارتباطات زناشویی است. به علاوه، تاثیر این موضوع در یکی از افراد باید بر روی عملکرد دیگری به عنوان یک فاکتور در عملکرد خانوادگی یا مواردی که شبیه به آن هستند و احساس عمیق به هم پیوستگی یا فراتر از آن تبدیل به یک شخص با احساس بهتر در فرد و خانواده شدن، لحاظ شود.

Family cohesion relates to positive outcomes for both parents and children. Maintaining cohesion may be especially challenging for families of adolescents with developmental disabilities, yet this has been studied infrequently in this group. We investigated cohesion in these families, particularly with respect to partner stress, using the notion of the ‘spillover effect’ as a model. Adolescents with disabilities and their parents participated. Parents reported on teen adaptive and problem behaviours and on marital satisfaction, parenting stress, and family cohesion. The stress of one partner was tested as a predictor of the quality of family cohesion reported by the other. Adolescent behaviour problems were negative predictors of family cohesion in mothers, and marital satisfaction positively predicted cohesion for both parents. Above other factors, greater partner stress predicted poorer family cohesion for both fathers and mothers. Marital satisfaction acted as a suppressor of this relation. To improve the overall climate of families, care providers should take into consideration individual relationships, including the marital relationship. In addition, the possibility of spillover from one individual to another should be recognized as a factor in family functioning. Familycentred practices are likely to lead to greater feelings of cohesion and overall better individual and family well-being.