آزمایش فاز دوم تصادفی از کارایی و ایمنی تراستوزوماب ترکیب شده با دوستاکسل در بیماران مبتلا به سرطان فاکتور پذیرنده رشد اپیدرمی مثبت متااستاتیک سینه که به عنوان اولین رویه درمانی از این دارو استفاده کرده اند: گروه تحقیقاتی M77001

قیمت: 38,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

آزمایش فاز دوم تصادفی از کارایی و ایمنی تراستوزوماب ترکیب شده با دوستاکسل در بیماران مبتلا به سرطان فاکتور پذیرنده رشد اپیدرمی مثبت متااستاتیک سینه که به عنوان اولین رویه درمانی از این دارو استفاده کرده اند: گروه تحقیقاتی M77001

عنوان لاتین

Randomized Phase II Trial of the Efficacy and Safety of Trastuzumab Combined With Docetaxel in Patients With Human Epidermal Growth Factor Receptor 2–Positive Metastatic Breast Cancer Administered As First-Line Treatment: The M77001 Study Group

هدف – این آزمایش تصادفی چند مرکزی به مقایسه تراستوزوماب بعلاوه دوستاکسل در برابر استفاده منحصر به دوستاکسل در بیماران مبتلا به HER2-MBC پرداخته است. بیماران و متد ها – بیماران به صورت تصادفی در حلقه های ششگانه ای قرار گرفتند که هر سه هفته یک بار به میزان 100 mg/m2 دوستاکسل را بدون تراستوزوماب یا به همراه 4 میلی گرم بر کیلوگرم از آن مصرف می کردند و سپس هر هفته به مقدار 2 میلی گرم بر کیلوگرم تراستوزوماب مصرف می نمودند تا روند پیشرفت بیماری مشخص گردد. نتایج- جمعاً 186 بیمار حداقل یک دوز از داروی مورد تحقیق را دریافت نمودند. تراستوزوماب بعلاوه دوستاکسل به مراتب بهتر از دوستاکسل تنها بود از این نظر که نرخ کلی پاسخ برابر با 61% در برابر 34% بود (P=.0002)، نرخ کل بهبودی برابر با 11.7 در برابر 6.1 ماه (P=.0001)، تعداد دفعات شکست در فرایند درمان به طور میانگین برابر با 9.8 در برابر 5.3 ماه (P=.0001) و طول مدت زمان پاسخ به طور میانگین برابر با 11.7 در برابر 5.7 ماه بود (P=0.009). تفاوت اندکی در تعداد و شدت رویداد های ناگوار بین این دو حالت مشاهده گردید. بیماری نوتروپنیـــا درجه 3 و 4 نیز شیوع بیشتری پیدا کرده که میزان شیوع این بیماری در اثر ترکیب دو دارو برابر با 32% و در مواردی که فقط از دوستاکسل به تنهایی استفاده گردیده بود برابر با 22% بود، و استفاده ترکیبی از هر دو دارو باعث افزایش اندکی در وقوع نوتروفیل همراه با تب می شود (یعنی 23% در برابر 17%). یکی از بیمارانی که در گروه استفاده کننده از داروی ترکیبی قرار داشت دچار ایست قلبی همراه با نشانه های قبلی گردید (1%). بیمار دیگری نیز همین مشکل را بعد از مدت 5 ماه از قطع تراستوزوماب پیدا کرد که این مساله ناشی از پیشرفت بیماری بود، و این در حالی روی داد که بیمار مذکور به صورت تحقیقاتی تحت درمان با آنتراسایکلین برای مدت چهار ماه قرار داشت. جمع بندی- ترکیب تراستوزوماب و دوستاکسل از استفاده دوستاکسل به صورت انحصاری برای درمان اولیه بیماران مبتلا به HER2-positive MBC بهتر است و نرخ بهبودی را افزایش می دهد، نرخ پاسخ را بالا می برد، مدت زمان آن را طولانی تر می کند، دفعات پیشروی را بهبود می بخشد و دفعات شکست در درمان را نیز بهبود می بخشد و خاصیت سمی آن فقط اندکی افزایش می یابد.

Purpose This randomized, multicenter trial compared first-line trastuzumab plus docetaxel versus docetaxel alone in patients with human epidermal growth factor receptor 2 (HER2) –positive metastatic breast cancer (MBC). Patients and Methods Patients were randomly assigned to six cycles of docetaxel 100 mg/m2 every 3 weeks, with or without trastuzumab 4 mg/kg loading dose followed by 2 mg/kg weekly until disease progression. Results A total of 186 patients received at least one dose of the study drug. Trastuzumab plus docetaxel was significantly superior to docetaxel alone in terms of overall response rate (61% v 34%; P
.0002), overall survival (median, 31.2 v 22.7 months; P
.0325), time to disease progression (median, 11.7 v 6.1 months; P
.0001), time to treatment failure (median, 9.8 v 5.3 months; P
.0001), and duration of response (median, 11.7 v 5.7 months; P
.009). There was little difference in the number and severity of adverse events between the arms. Grade 3 to 4 neutropenia was seen more commonly with the combination (32%) than with docetaxel alone (22%), and there was a slightly higher incidence of febrile neutropenia in the combination arm (23% v 17%). One patient in the combination arm experienced symptomatic heart failure (1%). Another patient experienced symptomatic heart failure 5 months after discontinuation of trastuzumab because of disease progression, while being treated with an investigational anthracycline for 4 months. Conclusion Trastuzumab combined with docetaxel is superior to docetaxel alone as first-line treatment of patients with HER2-positive MBC in terms of overall survival, response rate, response duration, time to progression, and time to treatment failure, with little additional toxicity.