بهره وری صنعت ساخت و ساز و پتانسیل برای روش مشترک گرا

قیمت: 42,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

بهره وری صنعت ساخت و ساز و پتانسیل برای روش مشترک گرا

عنوان لاتین

Construction industry productivity and the potential for collaborative practice

صنعت ساخت و ساز با توجه به بهبود بهره وری به طور گسترده ای شناخته شده است. این پژوهش مطالعاتی فاکتورهای مهار همکاری را شناسایی می کند و یک مدل برای ایجاد یک رویکرد شبکه مشارکت گرا فراهم می کند. مطالعات موردی عوامل موثر بر همکاری در شبکه های پروژه سه سازمان بزرگ ساختمانی را مورد بررسی قرار داد. این دریافت که تکه تکه شدن بیش از حد در صنعت همراه با فرآیندهای مدیریت پروژه متفرقه و اطلاعات غیر استاندارد شده مانع افزایش بهره وری است. یک گروه از کارشناسان پروژه، یافته های خود را برای توضیح مبنای شیوه ها بررسی کردند. این امر منجر به چهار نتیجه اولیه گردید: (1) صنعت ساخت و ساز دچار کمبود "قدرت" روابط لازم برای ایجاد یک شبکه از سازمان هایی که اعتماد و ارزش های مشترک دارند می باشد؛ (2) فرایندهای طراحی باید شامل هزینه مهندسی ارزش و چرخه عمر باشند؛ (3) روش ها و اطلاعات باید استاندارد شود؛ (4) تاکید بیشتری بر ارزش افزوده اضافه کردن فعالیت های مدیریت پروژه وجود دارد.

The construction industry is widely recognised as a laggard in terms of productivity improvement. This research study identifies the factors inhibiting collaboration and provides a model for developing a collaborative network approach. The case studies conducted examine the factors impacting on collaboration in the project networks of three large construction organisations. It was found that excessive fragmentation in the industry together with disparate project management processes and non-standardised information is impeding efficiency gains. A panel of project experts reviewed the findings to explain the basis of the practices. This has led to four primary conclusions: (1.) the construction industry lacks the ‘strength’ of relationships necessary to create a network of organisations that trust and have shared values; (2.) design processes should include both value engineering and lifecycle costing; (3.) procedures and information need to be standardised; (4.) there should be more emphasis on value adding project management activities.