ارزیابی کشت سلولی در تراشه های میکروسیال برای استفاده در تولید پادتنهای تَکتیره
Evaluation of cell culture in microfluidic chips for application in monoclonal antibody production
مشخصات کلی
سال انتشار | 2016 |
کد مقاله | 2470 |
فرمت فایل ترجمه | Word |
تعداد صفحات ترجمه | 10 |
نام مجله | Microelectronic Engineering |
نشریه | ScienceDirect |
درج جداول و شکل ها در ترجمه | انجام شده است |
جداول داخل مقاله | ترجمه شده است |
چکیده فارسی
تراشه های میکروسیالی، برای کشت سلولی دستگاه هایی مفیدی هستند که اجازه می دهند تا سلول تحت شرایط کاملا کنترل شده رشد کند، زیرا برای تولید پروتئین های نوترکیب درمانی مورد نیاز هستند. برای درک شرایط مطلوب جهت رشد سلول های آزمون پذیر بیان پروتئین نوترکیب در این دستگاه ها، ما سلول هایی را تحت شرایط آزمایشگاهی مختلف میکروسیالی کشت کردیم. این سلول ها، در دستگاه های پلی متیل متاکریلات (PMMA) و پلییدیدیل سیلوکسان (PDMS)، در غیاب یا حضور عامل چسبندگی سلولی پلی-دی-لیزین کشت داده شدند. هندسه های مختلف میکرو کانال، ضخامت و همچنین تاثیر نرخ جریان نیز مورد آزمایش قرار گرفته است، که نشان دهنده تاثیر بسیار خوب در چسبندگی و رشد سلول ها می باشد. نتایج نشان می دهند که حضور پلی-دی-لیزین باعث افزایش چسبندگی و پایداری سلول ها در جریان پیوسته یا متناوب می شود. علاوه بر این، چسبندگی مطلوب سلول ها در گوشه ای از میکرو کانال ها و همچنین در کانال های گسترده ای مشاهده شد که ممکن است منجر به کاهش نرخ جریان در این مناطق شود. این مطالعات نشان دهنده یک معماری بهینه از میکرو کانال ها برای کشت طولانی مدت سلول های آزمون پذیر به منظور استفاده از دستگاه های میکروسیال به عنوان بیوراکتور برای تولید پادتنهای تَکتیره می باشد.
چکیده لاتین
Microfluidic chips are useful devices for cell culture that allow cell growth under highly controlled conditions, as is required for production of therapeutic recombinant proteins. To understand the optimal conditions for growth of cells amenable of recombinant protein expression in these devices,we cultured HEK-293T cells under different microfluidic experimental conditions. The cells were cultured in polymethyl methacrylate (PMMA) and polydimethylsiloxane (PDMS) microdevices, in the absence or presence of the cell adhesion agent poly-D-lysine. Different microchannel geometries and thicknesses, as well as the influence of the flow rate have also been tested, showing their great influence in cell adhesion and growth. Results show that the presence of poly-D-lysine improves the adhesion and viability of the cells in continuous or discontinuous flow. Moreover, the optimal adhesion of cells was observed in the corners of themicrochannels, as well as in wide channels possibly due to the decrease in the flow rate in these areas. These studies provide insight into the optimal architecture of microchannels for long-term culture of adherent cells in order to use microfluidics devices as bioreactors for monoclonal antibodies production.
خرید و دانلود ترجمه این مقاله:
جهت خرید این مقاله ابتدا روی لینک زیر کلیک کنید، به صفحه ای وارد می شوید که باید نام و ایمیل خود را وارد کنید و پس از آن روی دکمه خرید و پرداخت کلیک نمایید، پس از پرداخت بلافاصله به سایت بازگشته و می توانید فایل خود را دانلود کنید، همچنین لینک دانلود به ایمیل شما نیز ارسال خواهد شد.
هیچ دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است
دیدگاه ها