نقش آنیوپلوئیدی در تکامل سرطان

قیمت: 44,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

نقش آنیوپلوئیدی در تکامل سرطان

عنوان لاتین

The Role of Aneuploidy in Cancer Evolution

اختلالات کروموزومی در طول تقسیم سلولی یکی از اولین نشانه های شناخته شده در سلول های سرطانی انسان است و روش های تشخیص مدرن نیز فراوانی آنیوپلوئیدی در سرطان را نشان داده اند. تغییرات کاریوتیپی موجب بی ثباتی کروموزوم (CIN) شده و موجب ناهمگنی تومور، مقاوم به دارو و عدم موفقیت درمان می شود. پیشنهاد شده که کروموزوم کامل یا آنیوپلوئیدهای سگمنتال حاصل از بی ثباتی کروموزوم باعث "تکامل ماکرو" شده و ممکن است به تغییرات فنوتیپی شدید کمک کند. در این بررسی، شواهد نشان می دهد که آنیوپلوئیدی و بی ثباتی کروموزوم به تکامل سرطان کمک می کند. یکی از ویژگی های شناخته شده تومورهای انسانی ناهمگنی درون توموری است. این ناهمگنی به دلیل افزایش میزان جهش در نتیجه نقایص مختلف در شناسایی DNA آسیب دیده و ترمیم آن (بی ثباتی ژنومی یا GIN)، تغییرات شدید در بازآرایی کروموزوم و انحراف در تعداد کروموزوم یوپلوئید (آنیوپلوئید) است. سلول های سرطانی مشتق شده از تومورهای جامد همیشه اشتباه در جداسازی کروموزوم را نشان می دهند که به نام بی-ثباتی کروموزوم (CIN) خوانده می شود. این بی ثباتی منجر به آنیوپلوئیدی می گردد. این ویژگی اخیرا در تومورهای انسانی شناخته شده است، اما اهمیت آن در پیچیدگی فنوتیپ سرطان پوشیده می باشد. برای تشخیص میزان بالای خطاهای جداسازی کروموزوم کامل (wCIN) و اختلالات ساختاری کروموزوم (sCIN) در سلول های سرطانی مکانیسم های مختلفی وجود دارد که در مقالات مختص بطور مفصل مورد بررسی قرار گرفته اند. در اینجا، نقص های کلیدی عامل بی ثباتی کروموزوم، با تاکید بر اهمیت فنوتیپ ها در گسترش سلول های آنیوپلوئیدی و تاثیر آن بر پیشرفت و درمان تومور، مورد بحث قرار گرفته است.

Chromosomal aberrations during cell division represent one of the first recognized features of human cancer cells, and modern detection methods have revealed the pervasiveness of aneuploidy in cancer. The ongoing karyotypic changes brought about by chromosomal instability (CIN) contribute to tumor heterogeneity, drug resistance, and treatment failure. Whole-chromosome and segmental aneuploidies resulting from CIN have been proposed to allow “macroevolutionary” leaps that may contribute to profound phenotypic change. In this review, we will outline evidence indicating that aneuploidy and CIN contribute to cancer evolution. Intratumor heterogeneity is increasingly recognized as a ubiquitous feature across human tumors. Contributing to this heterogeneity are an increased mutation rate because of various defects in DNA damage detection and repair (genomic instability or GIN), along with gross chromosomal rearrangements and deviations from the euploid chromosome number (aneuploidy). Cancer cells derived from solid tumors almost invariably display a high rate of chromosome segregation errors, called chromosomal instability (CIN), which leads to aneuploidy. This feature was recognized early on in human tumors (see Boveri 2008, for an English translation), but its importance has been obscured by the complexity of the cancer phenotype. Multiple mechanisms have been described to account for the high rate of whole-chromosome segregation errors (wCIN) and structural aberrations (sCIN) in cancerandhave beencomprehensively discussed elsewhere (Lengauer et al. 1998; Ganem et al. 2007; Holland and Cleveland 2009; Burrell et al. 2013b; Duijf and Benezra 2013). Here, we will briefly summarize some of the key defects leading to CIN, emphasize the importance of phenotypes allowing the expansion of highly aneuploid cells, and discuss its impact on tumor progression and treatment.