بررسی شخصیت در لکنت زبان: نتایج یک مطالعه مورد-شاهدی با استفاده از NEO-FFI

قیمت: 39,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

بررسی شخصیت در لکنت زبان: نتایج یک مطالعه مورد-شاهدی با استفاده از NEO-FFI

عنوان لاتین

Investigating personality in stuttering: Results of a case control study using the NEO-FFI

مطالعه اخیری که به وسیله ایوراچ و همکاران انجام شد (نشریه اختلالات ارتباطی، 2010)، افراد مبتلا به لکنت زبان را با دو نمونه هنجاری در زمینه مدل پنج عاملی شخصیت که با پرسشنامه پنج عاملی NEO (NEO-FFI) اندازه گیری می شود، مقایسه کردند. افراد مبتلا به لکنت زبان در مقایسه با داده های هنجاری حاصل از یک نمونه از استرالیا و یک نمونه از ایالات متحده، با نمرات روان رنجورخویی بالاتر، وظیقه شناسی پایین تر و خوشایندی پایین تر مشخص شدند. به علاوه نویسندگان گزارش کردند که نمرات در همه ابعاد پنجگانه شخصیتی در گروه مبتلا به لکنت زبان، در حدود نمرات نمونه های هنجاری بود. یکی از کاستی های مطالعه ایوراچ و همکاران، نداشتن گروه کنترل همتاشده است. در مطالعه حاضر، ما افراد مبتلا به لکنت زبان را با گروه کنترلی که از نظر سن و جنسیت همتا شده اند، مقایسه می کنیم. به علاوه هیچ یک از اعضای گروه کنترل، سابقه لکنت زبان شخصی یا خانوادگی را نداشتند. یافته های مربوط به روان رنجورخویی در مطالعه ما تکرار شد. اما بر خلاف مطالعه ایوراچ و همکاران، ما نمرات وظیقه شناسی و خوشایندی بالاتری را در افراد مبتلا به لکنت زبان در مقایسه با گروه کنترل یافتیم. نتایج آموزنده: خواننده مطالعه حاضر خواهد آموخت که نمرات برافراشته روان رنجورخویی می تواند در افراد مبتلا به لکنت زبان در فرهنگهایی مانند استرالیا و آلمان دیده شود. با در نظر گرفتن سایر ابعاد شخصیتی از قبیل وظیفه شناسی و خوشایندی، این تصویر پیچیده تر است.

A recent study by Iverach et al. (Journal of Communication Disorders, 2010) compared persons who stutter with two normative samples in the context of the five-factor model of personality measured by the NEO Five-Factor Inventory (NEO-FFI). Persons who stutter were characterized by higher Neuroticism, lower Conscientiousness and lower Agreeableness scores in contrast to the normative data from an Australian and a United States sample. Moreover, the authors report that the scores on all five personality dimensions in the stuttering group were within those of the normative samples. A shortcoming of the Iverach et al. study is the lack of a matched control group. In the present study we compared persons who stutter with a control group matched to age and gender. Furthermore, none of the controls had a history of personal and family stuttering. The findings with respect to Neuroticism could be replicated in our sample. But in contrast to Iverach et al. we found higher Conscientiousness and Agreeableness scores in persons who stutter compared to the control group. Learning outcomes: The reader of the present study will learn that elevated Neuroticism scores can be observed in persons who stutter across cultures such as Germany or Australia. With respect to other personality dimensions such as Conscientiousness or Agreeableness the picture is much more difficult.