توسعه و معتبرسازی مدل های پیش بینی برای خطرات مربوط به بستری شدن دیابت و مرگ و میر در بیمارستان در بیماران دیابت نوع 2

قیمت: 46,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

توسعه و معتبرسازی مدل های پیش بینی برای خطرات مربوط به بستری شدن دیابت و مرگ و میر در بیمارستان در بیماران دیابت نوع 2

عنوان لاتین

Development and validation of prediction models for the risks of diabetes-related hospitalization and in-hospital mortality in patients with type 2 diabetes

اهداف: دیابت یک دلیل عمده بستری و مرگ و میر در بیمارستان است. اگرچه، یک سیستم امتیازدهی که بتوان آن را برای شناسایی بیماران دیابتی در خطر در رابطه با دیابت بستری در بیمارستان دیابت و مرگ و میر دربیمارستان به کاربرد وجود ندارد. روش ها: ما در این مطالعه گروهی بازنگرانه را با 32،653 بیمار آغاز کردیم. تمام بیماران انتخاب شده دارای دیابت نوع 2، با میزان سنی بین30 تا 84 سال و در برنامه مدیریت مراقبت دیابت ملی در دوره 2003-2001 ثبت نام شدند. ما از مدل رگرسیون (بازگشت) خطر نسبی کوکس برای استنتاج نمرات خطر استفاده کردیم. دقت پیش بینی مدل ها با استفاده از منحنی های مشخصه پردازش دریافت کننده ارزیابی شدند. ما تست هوسمر- لمشو را برای ارزیابی توافق بین خطرات پیش بینی و مشاهده شده کردیم. نتایج: بعد از یک دوره 8 ساله، 6،243 بیماران در رابطه با بیماری دیابت در بیمارستان بستر شدند و مرگ 2048 نفر در سوابق بیمارستان ثبت شد. برای دوره های یک، سه، پنج وهشت ساله، نواحی تحت منحنی (AUC) برای بستری در بیمارستان در رابطه با دیابت در سری معتبر سازی به ترتیب 80/0، 77/0، 76/0 و 74/0، بود. مقدار مشابه برای مرگ و میر در بیمارستان در مجموعه اعتبارسنجی 087/0، 080، 77/0 و 76/0 بود. میزان انطباق در آزمایش نشان داد که احتمالات پیش بینی شده و مشاهده شده در دوره های یک، سه، پنج و هشت ساله مشابه با بستری در بیمارستان در رابطه با دیابت و مرگ و میر در بیمارستان در مجموعه معتبر سازی (تمام مقادیر P بزرگ تر از 05/0 است). نتیجه گیری: مدل هایی برای برآورد خطرات بستری در بیمارستان در رابطه با دیابت و مرگ و میر در بیماران با دیابت نوع 2 ایجاد شدن. از این مدل ها برای شناسایی بیماران دیابتی که در ریسک بالا برای پذیرش بیمارستانی و مرگ و میر در بیمارستان بودند، استفاده شد.

Objectives: Diabetes is a major cause of hospitalization and in-hospital mortality. However, a scoring system that can be used to identify diabetic patients at risk of diabetes-related hospitalization and in-hospital mortality is lacking. Methods: We included 32,653 patients in this retrospective cohort study. All recruited patients had type 2 diabetes, were 30–84 years of age, and were enrolled in the National Diabetes Care Management Program over the period of 2001–2003. We used the Cox proportional hazard regression model to derive risk scores. The predictive accuracy of the models were evaluated using receiver operating characteristic curves. We conducted the Hosmer–Lemeshow test to assess the agreement between predicted and observed risks. Results: Over a follow-up period of eight years, 6,243 patients were hospitalized for diabetes-related events, and 2,048 deaths were registered in hospital records. For the one-, three-, five-, and eight-year periods, the areas under the curve (AUC) for diabetes-related hospitalization in the validation set were 0.80, 077, 0.76, and 0.74, respectively. The corresponding values for in-hospital mortality in the validation set were 0.87, 080, 0.77, and 0.76. The goodness-of-fit test showed that the predicted and observed probabilities in the one-, three-, five-, and eight-year periods were similar for diabetes-related hospitalization and in-hospital mortality in the validation set (all p values > 0.05). Conclusion: We developed models for the estimation of the risks of diabetes-related hospitalization and in-hospital mortality in patients with type 2 diabetes. The models may be used to identify diabetic patients who are at high risk for hospital admission and in-hospital mortality.