بررسی نقش آموزش در منحنی کازنتس Kuznets زیست محیطی بر اساس داده های استرالیایی

قیمت: 48,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

بررسی نقش آموزش در منحنی کازنتس Kuznets زیست محیطی بر اساس داده های استرالیایی

عنوان لاتین

The role of education in the Environmental Kuznets Curve. Evidence from Australian data

این مقاله بر مبنای این ایده ی اساسی استوار است که استفاده از منابع انرژی در یک جامعه به میزان قابل توجهی به سطح آموزش آنها بستگی دارد. سپس فرض شده است که آموزش به طور مستقیم می تواند بر کیفیت محیط زیست تأثیر بگذارد و بدین ترتیب آن را در مراحل اولیه بدتر کند و هنگامی که آموزش از سطح مشخص آن گسترش یابد، سبب بهبود آن می شود. در نتیجه، با افزودن شاخصی از پیشرفت تحصیلی شهروندان، توسعه ی منحنی استانداردKuznets زیست محیطی دنبال می شود. این استراتژی تجربی ممکن است از بایاس (سوگیری) در ضرایب درآمد جلوگیری کند و به نوبه خود ارزش آموزش را به عنوان سیاست زیست محیطی ارزیابی می کند. یک درخواست برای استرالیا برای نشان دادن این امکان با استفاده از داده های تحصیلات عالی در طول بازه ی زمانی (2019-1950) ارائه شده است. نتایج تجربی نشان می دهد که در بیشتر دوره های مورد مطالعه، گسترش میزان تحصیلات به طور فزاینده ای باعث افزایش تولید CO2 در سرانه ناشی از رشد اقتصادی شده است. علاوه بر این، تنها در سال های اخیر، هر دو درآمد سرانه و توسعه ی تحصیلی ثابت شده است که باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شود. با این حال، با توجه به اینکه مدیریت رشد درآمد مشکل است، لازم است که امکان ارتقاء آموزش به منظور دستیابی به اهداف زیست محیطی مورد توجه قرار گیرد.

This paper is based on the underlying idea that the use of energy resources in a society significantly depends on their level of education. Then, it is hypothesized that education might directly affect environmental quality by worsening it at early stages and improving it once education expands from its certain level. Thus, we pursue an extension of the standard Environmental Kuznets Curve by including an indicator of the evolution of citizens' education. This empirical strategy might avoid bias on income coefficients and, in turn, assess the value of education as environmental policy. An application for Australia is given to illustrate this possibility by using higher education data for a large time span (1950–2014). Empirical results suggest that, in most of the studied period, expansion in education rate has increasingly compensated the rise of per capita CO2 emissions stemming from the economic growth. Moreover, only in recent years, both per capita income and education expansion have been proved to reduce emissions. However, provided that income growth is difficult to manage, it would be worth considering the possibility of promoting education in order to achieve environmental objectives.