اثرات فوری تمرینات ذهنی با یا بدون آینه درمانی بر فعالسازی عضلات در بیماران مبتلا به سکته مغزی همی پارتی

قیمت: 45,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

اثرات فوری تمرینات ذهنی با یا بدون آینه درمانی بر فعالسازی عضلات در بیماران مبتلا به سکته مغزی همی پارتی

عنوان لاتین

Immediate effect of mental practice with and without mirror therapy on muscle activation in hemiparetic stroke patients

تمرین ذهنی (MP) از تمرین ذهنی تکراری یک مهارت فیزیکی بدون حرکت، به نام تصور حرکتی (MI) تشکیل یافته است. مطالعات نشان داده اند که MP و MI آینه درمانی مرتبط (MPMT) می تواند کنترل عضلانی بالاتنه را در همی‌پارزی بهبود ببخشد. هدف این مطالعه ارزیابی فعالسازی عضلانی در طی خمش فعالانه کمر (MA)، MP و MPMT در بیماران دارای سابقه سکته و همی‌پارزی بود. افرادی که در آنها سکته تشخیص داده شده و بازماندهای همی‌پارزی بالاتنه را از خود نشان می دهند ثبت نام شدند. عضله زند اسفلی قدامی با استفاده از الکترومیوگرافی در طی وظایف (MA، MP، MPMT) دربرگیرنده خمش کمر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فعالیت الکترومیوگرافی بیشتری در طی تکنیکهای MP و MPMT در مقایسه با حرکت فعال شناسایی شد (p = 0.02). هیچ تفاوت قابل توجهی بین MP و MPMT وجود نداشت (p = 0.56). این نتایج در هم اندام تاثیرپذیرفته و هم اندام تاثیر نپذیرفته یافته شدند. اثرات فوری درباره فعالسازی عضله در طی MP و MPMT تجربه می شوند، و فعالیت عضلانی در هر دو درمان مشابه بود.

Mental practice (MP) consists of the repeated mental rehearsal of a physical skill without movement, called motor imagery (MI). Studies show that MP and MI associated mirror therapy (MPMT) may improve muscle control of the upper limbs in hemiparesis. This study aimed to evaluate muscle activation during active flexion of the wrist (MA), MP, and MPMT in patients with history of stroke and hemiparesis. Individuals diagnosed with stroke showing sequelae of upper limb hemiparesis were enrolled. The flexor carpi ulnaris was analyzed using electromyography during tasks (MA, MP, MPMT) involving wrist flexion. Greater electromyographic activity was detected during MP and MPMT techniques compared to active movement (p ¼ 0.02). There was no significant difference between MP and MPMT (p ¼ 0.56). These results were found in both the affected limb and unaffected limb. Immediate effects on muscle activation are experienced during MP and MPMT, and muscle activity was similar with both therapies.