عفونت های بیمارستانی بعد از جراحی قلب و اقدامات پزشکی کنونی: یک مطالعه ی همگروهی گذشته نگر

قیمت: 44,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

عفونت های بیمارستانی بعد از جراحی قلب و اقدامات پزشکی کنونی: یک مطالعه ی همگروهی گذشته نگر

عنوان لاتین

Hospital-Acquired Infections After Cardiac Surgery and Current Physician Practices: A Retrospective Cohort Study

پس زمینه: مدیریت عفونت های بیمارستانی (HAIs) با توجه ه اقدامات پزشکی علیرغم افزایش تلاش ها برا استانداردسازی مراقبت ها تا حد زیادی بررسی نشده باقی مانده است. در مطالعه ی حاضر، یافته های به دست آمده از 2 ماه مراقبت از همه ی بیمارانی که دستخوش جراحی قلب در مرکز ارجاعی آتلانتیک کانادا قرار گرفته بودند را گزارش می کنیم. روش ها: همه ی بیمارانی که در طول ماه های مه و ژوئن سال 2013 در مرکز علوم بهداشتی ملکه الیزابت II در هالیفاکس، وا اسکوشیا دستخوش جراحی های قلبی شده بودند را شناسایی کردیم. شیوع عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)، پنومونی، عفونت های محل برداشت پا، عفونت های زخم های سطحی جناغ، عفونت های زخم های عمیق جناغ، و سپسیس، برای تعیین روش های پزشکی مربوط به نرخ تایید آن ها (میکروبیولوژی)، زمان تشخیص، و مدت زمان درمان، بررسی شدند. متغیرهای پیوسته با استفاده از آزمون t-student مقایسه و متغیرهای دسته ای با استفاده از آزمون دقیق فیشر آنالیز شدند. نتایج: در کل 185 بیمار متوالی دستخوش جراحی قلب شدند، که در این بین 39 نفر (21%) دچار حداقل یک عفونت بعداز عمل شدند. شیوع کلی انواع عفونت ها، از بیشترین تا کمترین، به ترتیب UTI (8%)، پنومونی (7%)، عفونت محل برداشت از پا (5%)، عفونت سطحی محل جراحی (4%)، و سپسیس (2%) بودند. نرخ مرگ کلی در بیمارستان 3.8% و با متوسط زمان بستری (LOS) 8 روز بود. نرخ تایید کلی عفونت 50% بود (از 100% برای سپسیس تا 10% در عفونت های جایگاه برداشت در پا). در همه ی موارد، دوره ی کامل آنتی بیوتیکی علیرم کشت منفی میکروبیولوژی یا شواهد محدود از عفونت واقعی تجویز شد. نتیجه گیری: HAI ها معمولا بدون تایید درمان می شوند و درمان بعد از دریافت کشت منفی قطع می شود. یافته های ما این واقعیت را نشان داد که درمان آنتی بیوتیکی همیشه با شواهد حمایت نمی شود، و تاثیر این امر منجر به افزایش فشار انتخابی برای باکتری های مقاوم به عوامل ضد میکروبی می شود.

Background: The management of hospital-acquired infections (HAIs) with respect to physician practices remains largely unexplored despite increasing efforts to standardize care. In the present study, we report findings from a 2-month audit of all patients that have undergone cardiac surgery at a large referral center in Atlantic Canada. Methods: All patients who underwent cardiac surgical procedures during May and June 2013 at the Queen Elizabeth II Health Sciences Center in Halifax, Nova Scotia were identified. The prevalence of urinary tract infections (UTIs), pneumonia, leg harvest site infections, superficial sternal wound infections, deep sternal wound infections, and sepsis was examined to determine physician approaches in terms of verification rates (microbiology), time of diagnosis and duration of treatment. Continuous variables were compared using Student’s t-test and categorical variables were analyzed using Fischer’s exact test. Results: A total of 185 consecutive patients underwent cardiac surgical procedures, of which 39 (21%) developed at least one postoperative infection. The overall prevalence of infection types, from highest to lowest, was UTI (8%), pneumonia (7%), leg harvest site infection (5%), superficial surgical site infection (4%), and sepsis (2%). There were no deep sternal wound infections. The overall in-hospital mortality rate was 3.8% with a median length of stay (LOS) of 8 days. The overall infection verification rate was 50% (ranged from 100% in sepsis to 10% in leg harvest site infections). In all cases, a full course of antibiotics was administered despite negative microbiology cultures or limited evidence of an actual infection. Conclusions: HAIs are commonly treated without being verified and treatment is often not discontinued after negative cultures are received. Our findings highlight the fact that antibiotic treatment is not always supported by evidence, and the effect of this could contribute to increased selective pressure for antimicrobial resistant bacteria