نگرش‌ها و رفتارهای مصرف كننده در رابطه با بازاريابی مستقيم داروی نسخه مصرف‌ كننده

قیمت: 38,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

نگرش‌ها و رفتارهای مصرف كننده در رابطه با بازاريابی مستقيم داروی نسخه مصرف‌ كننده

عنوان لاتین

Consumer attitudes and behaviors associated with direct-to-consumer prescription drug marketing

هدف: این مقاله به دنبال بررسی نگرش‌ها درباره بازاریابی مستقیم مصرف‌كننده (DTCA) برای داروهای تجویزی است تا كاربران نهایی خود را بیابد (به عنوان مصرف‌كننده در این مقاله به آن اشاره شده است). طرح/ روش شناسی/ رویكرد: یك نظرسنجی تلفنی ملی در مورد 300 مصرف كننده انجام شد كه در شش ماه گذشته دكتر آنها را ویزیت كرده بود. یافته‌ها:‌ آگاهی مصرف‌كننده از DTCA در سطح بسیار بالایی (96 درصد) در میان جمعیت مصرف‌كنندگان بزرگسال ادامه می‌یابد. با این وجود، اكثر مصرف‌كنندگان (53 درصد) تاحدودی و یا به شدت با این جمله مخالف بودند «من دوست دارم كه تبلیغات مستقیم برای مصرف‌كنندگان را برای داورهای نسخه ببینم.» اكثر مصرف‌كنندگان (69 درصد) به شدت و یا تاحدودی با این كه DTCA اطلاعات مناسب درباره خطرات و مزایای محصولات تبلیغ شده ارائه نمی‌كنند موافق هستند. به نظر می‌رسد كه استفاده از DTCA به وسیله شركت‌های داروسازی تقریبا موجب پاسخ به جمع‌آوری اطلاعات گزارش شده در مطالعات قبلی نمی‌شود. محدودیت‌ها و الزامات تحقیق: اندازه نمونه كوچك این نظرسنجی را اكتشافی می‌سازد. الزامات عملی:‌ این منفی‌گرایی می‌تواند سودمندی این نوع تبلیغ در آینده را تضعیف كند. درحالیكه تلویزیون، مجله، رادیو و دیگر رسانه‌های سنتی اهمیت خود را از دست می‌دهند، اینترنت می‌تواند به یك كانال مهم برای رشد DTCA تبدیل شود. با در نظر گرفتن رشد منفی‌گرایی مصرف‌كنندگان، مشخص است كه تغییرات قابل‌توجه در بخش‌های DTCA ضروری است. بدون تغییرات قابل‌ توجه و مهم، DTCA ممكن است غیرعملی و یا حتی ممنوع شود. ارزش یا اصالت:‌ این مقاله به داده‌های طولی در نگرش‌های مصرف‌كنندگان نسبت به DTCA افزوده می‌شود. امید است كه این مطالعه حوزه‌هایی را برای تحقیقات بعدی نشان داده و نتایج عملی مربوط به DTCA و الزامات آن برای سلامت عمومی و رفاه را به درستی شرح دهد.

Purpose – This article seeks to examine attitudes about direct-to-consumer advertising (DTCA) of prescription drugs to final users (referred to as consumers in this paper). Design/methodology/approach – A national telephone survey was carried out of 300 consumers that had seen a doctor in the last six months. Findings – Consumer awareness of DTCA continues at a very high level (96 percent) among the adult consumer population. However, the majority of consumers (53 percent) disagreed somewhat or strongly with the statement “I like seeing advertisements directed to consumers for prescription drugs.” The majority of consumers (69 percent) agree strongly or somewhat that DTCA does not provide adequate information on the risks and benefits of advertised products. It appears that the use of DTCA by pharmaceutical companies is not stimulating nearly the information-gathering response reported in past studies. Research limitations/implications – Small sample size makes this survey exploratory. Practical implications – This negativism may impair the usefulness of this type of advertising in the future. As television, magazine, radio, and other traditional media become less important, the internet may become an important channel for the growth of DTCA. Given the growing negativism of consumers, it is clear that significant changes in DTCA practices are necessary. Without significant changes, DTCA may become impractical or even prohibited. Originality/value – The article adds to longitudinal data on consumer attitudes towards DTCA. It is hoped that this study will suggest areas for subsequent research and will elaborate on the practical consequences of DTCA and its implications for public health and welfare