پیش بینی طبیعی دوره اختلال افسردگی با استفاده از اطلاعات بالینی و تصویربرداری عصبی ملتمدال: مطالعه شناخت الگوی چند متغیره

قیمت: 42,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

پیش بینی طبیعی دوره اختلال افسردگی با استفاده از اطلاعات بالینی و تصویربرداری عصبی ملتمدال: مطالعه شناخت الگوی چند متغیره

عنوان لاتین

Predicting the Naturalistic Course of Major Depressive Disorder Using Clinical and Multimodal Neuroimaging Information: A Multivariate Pattern Recognition Study

زمینه: دوره اختلال افسردگی ماژور (عمده) با تغییرات عمیق در حجم مغز و پردازش عاطفی و شناختی همراه است. اگر چه نشانه بیولوژیکی شناسایی نشده است که منحنی دور سیر MDD را شناسایی کند. این مطالعه ارزش پیش‌بینی روش های مختلف تصویربرداری، ویژگی های بالینی، و ترکیب آنها برای طبقه بندی منحنی سیر دوره MDD را بررسی می‌کند. روشها: 118 بیمار مبتلا به MDD آزمایش تصویر سازی تشدید مغناطیسی عملکردی و ساختاری یا MRI را انجام دادند (حالات بیان هیجانی و عملکرد اجرایی) و بیش از 2 سال تحت درمان بودند. 3 منحنی سیر دوره MDD (مزمن n=23 ، بهبود تدریجی n=36 و بهبودی سریع n=59 ) که بر پایه نمودار زندگی اندازه‌گیری با تعیین وجود نشانه‌های بیماری در هر ماه مصاحبه مشخص شد. فرآیند تعیین گاوسی استفاده شد تا ارزش پیش‌بینی اطلاعات، تصویربرداری عصبی و ویژگیهای کلینیکی را ارزیابی کند. (شامل شدت پایه، طول مدت و همبودی) نتایج: بیماران مزمن همچنین می‌توانند از بیماران با دوره مطلوب از پاسخهای عصبی به چهره‌های هیجانی مختلف (بیش از 73% صحت) مشخص شوند اما نه از MRI ساختاری و MRI کارکردی مرتبط با عملکرد اجرایی. همچنین بیماران مزمن می‌توانند از بیماران بهبود یافته بر اساس ویژگیهای بالینی ( با دقت 69%) مجزا شوند. اما وقتی تفاوتهای سنی بین گروه‌ها را ملاحظه می‌کنیم این نتیجه حاصل نمی‌شود. با ترکیب کنتراست‌ های ماموریت مختلف یا منابع اطلاعاتی صحت پیش‌بینی‌ها در بعضی موارد نه در همه موارد افزایش پیدا کرد. نتیجه‌گیری: یافته‌های ما شواهدی را مبنی بر اینکه پیش‌بینی دوره اختلال افسردگی بیش از 2 سال بیشتر می‌شود که با ملاحظه اطلاعات تصویربرداری عصبی مخصوصاً که از پاسخهای عصبی به بیان صوری هیجانی ناشی شده بدست می‌آید. پاسخ‌های عصبی به چهره‌های خاموش هیجانی نتایجی را با دقت نسبت به اطلاعات بالینی پیش‌بینی کرد.

BACKGROUND: A chronic course of major depressive disorder (MDD) is associated with profound alterations in brain volumes and emotional and cognitive processing. However, no neurobiological markers have been identified that prospectively predict MDD course trajectories. This study evaluated the prognostic value of different neuroimaging modalities, clinical characteristics, and their combination to classify MDD course trajectories. METHODS: One hundred eighteen MDD patients underwent structural and functional magnetic resonance imaging (MRI) (emotional facial expressions and executive functioning) and were clinically followed-up at 2 years. Three MDD trajectories (chronic n 5 23, gradual improving n 5 36, and fast remission n 5 59) were identified based on Life Chart Interview measuring the presence of symptoms each month. Gaussian process classifiers were employed to evaluate prognostic value of neuroimaging data and clinical characteristics (including baseline severity, duration, and comorbidity). RESULTS: Chronic patients could be discriminated from patients with more favorable trajectories from neural responses to various emotional faces (up to 73% accuracy) but not from structural MRI and functional MRI related to executive functioning. Chronic patients could also be discriminated from remitted patients based on clinical characteristics (accuracy 69%) but not when age differences between the groups were taken into account. Combining different task contrasts or data sources increased prediction accuracies in some but not all cases. CONCLUSIONS: Our findings provide evidence that the prediction of naturalistic course of depression over 2 years is improved by considering neuroimaging data especially derived from neural responses to emotional facial expressions. Neural responses to emotional salient faces more accurately predicted outcome than clinical data