اثربخشی برنامه آموزشی والدين در (قبل) دوره نوجوانی: شواهدی از یک مطالعه کنترل شده تصادفی

قیمت: 40,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

اثربخشی برنامه آموزشی والدين در (قبل) دوره نوجوانی: شواهدی از یک مطالعه کنترل شده تصادفی

عنوان لاتین

Effectiveness of a parent training program in (pre)adolescence: Evidence from a randomized controlled trial

کارآزمايی کنترل شده و تصادفی موجود، اثربخشی برنامه آموزش والدين يعنی برنامه "صحبت کردن والدين و کودکان با يکديگر (PCTT) " را برای والدین با فرزندانی در دوره نوجوانی که مشکلات تربيتی را تجربه می کنند مورد بررسی قرار می دهد. این برنامه متمرکز بر کاهش مشکلات رفتاری کودک توسط بهبود ارتباط والدین و مهارت حل مسأله، و رفتار انضباطی است. بزرگترین اثرات برای خانواده ها با SES بالاتر و کودکانی در اواسط نوجوانی مورد انتظار است.داده های حاصل از چندين فرد مطلع همراه با چند روش از 78 خانواده خود معرف با کودکان 9-16 ساله (M = 13.09، SD = 1.75) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل قصد به درمان (نرخ حفظ 95٪؛ تنها پس آزمون فوری) نشان داد که مشارکت در PCTT به طور قابل توجهی ارتباط والدین و مهارت حل مسأله را افزايش داده است (f(l.70) = 11.77, p < 0.01 و f(l.70) = 12.87, p < 0.01 ) ، و رفتار انضباطی ناکارآمد آنها را به هنگام بروز تعارض کاهش می دهد (f(l,70) = 5.25, p < .0.05). مداخله PCTT برای والدينی با SES بالاتر و برای والدينی با کودکان بین سنین 14 و 16 بيشترين اثر را دارد. هيچ اثر جنسيت سازگار موثر يافت نشد.

The present randomized controlled trial examined the effectiveness of the parent training program Parents and Children Talking Together (PCTT) for parents with children in the preadolescent period who experience parenting difficulties. The program is focused on reducing child problem behavior by improving parents’ communication and problem solving skills, and disciplining behavior. Largest effects were expected for families with higher SES, and with children in mid-adolescence. Multi-informant and multi-method data were used from 78 self-referred families with children aged 9–16 (M¼ 13.09, SD ¼ 1.75). Intention-to-treat analysis (retention rate 95%; immediate posttest only) showed that participation in PCTT significantly improved parents’ communication and problem solving skills (F(1,70) ¼ 11.77, p < 0.01 and F(1,70) ¼ 12.87, p < 0.01), and reduced their dysfunctional disciplining behavior in conflict situations (F(1,70)¼ 5.25, p < .0.05). The PCTT intervention was most effective for parents with higher SES and for parents with children between the ages of 14 and 16. No consistent gender effects were found