یک ارزیابی بعمل آمده از فرسایش پذیری Holocen Lithounits حاصل از امواج ساحلی در شمال کانزاس، ایالات متحده ی آمریکا

قیمت: 43,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

یک ارزیابی بعمل آمده از فرسایش پذیری Holocen Lithounits حاصل از امواج ساحلی در شمال کانزاس، ایالات متحده ی آمریکا

عنوان لاتین

An assessment of the erodibility of Holocene lithounits comprising streambanks in northeastern Kansas, USA

امواج ساحلی منبع اولیه ی رسوب گل و لای برای آبرنه ها در میدوسترن ایالات متحده ی آمریکاست. در بیشتر این مناطق علیرغم ریزدانه ها ، آبرفت هولوسن امواج متراکمی وجود دارد که تنها به یک واحد Lithostra trigraphyia و Deforest Formation مربوط می شود. این مطالعه روابط بین ساختمان و طبقات زمین (Stratigraphu ) را مورد آزمایش قرار داده قابلیت فرسایش بخش های مختلف تشکیل جنگل زدایی در سه آب پخشان در شمال شرقی کانزاس اندازه می گیرد. اختلاف های متمایز در قابلیت فرسایش در اصطلاح فشار بحرانی جلد یا شکستگی (TC) توسط یک دستگاه جت آزمون غوطه ور اندازه گیری شده که بین بخش های مختلف تشکیل جنگل زدایی دیده می شود. بیشترین قابلیت فرسایش بخش ها Camp Greek Member است (میانگین pa0/1= TC) در حالیکه پایدارترین Gunder Member (میانگین pa4/10=TC). معتبر بودن فرسایش پذیری بین و درون بخش های تشکیل جنگل زدایی به روند مهم تشکیل رسوبات خاک بر می گردد. از جمله وجود خاک های سوخته، به همان اندازه تغییر پذیری ذاتی و طبیعی مواد مختلف منشاء باعث این تغییر می شود. یک رابطه ی مثبت و ضعیفی بین خاک رس و TC پیدا شده است. مقاومت در برابر فرسایش در حین جریان سیل بسیار قابل توجه بوده در جایی که محتویات خاک رس از 28 % تجاوز کرده است. اگرچه Camp Greek Member قابل فرسایش ترین بوده این امر بیشترین موارد وقوع را در میان بخش ها داشته و بالاترین بخش از نظر فرسایش بوده است. شاخص های قابل دسترس مرحله ی Bankfall متراکم ساحلی نشان می دهند که تخلیه های Bankfull به ندرت به جاهای بلند می رسند تا بتوانند به طور مناسب ته نشین های Camp Greek Member را فرسایش دهند. بنابراین دیگر بخش ها و اعضاء Deforest Formation (تشکیل جنگل زدایی) درصدد بر آمده اند که بعضی کنترل ها را بر روی مقادیر فرسایش ساحلی که توسط موج های هیدرولیک بوجود می آید ، کنترل کنند. بیشتر اینکه ارائه ی تفاوت های دیده شده در سنگ شناسی و صخره شناسی (لیتولوژی) ، گسترش خاک و فرسایش پذیری آن، استعداد آن برای روند انبوه سازی زائدات نیز به نسبت تفاوتی ست که میان بخش های مختلف وجود دارد. بنابراین روابط میان Lithostratgraphic و چینه شناسی یا شناخت طبقات خاک نشانه های حائز اهمیتی برای فرسایش پذیری سواحل نهری بوده و برای تشخیص دقیق محدوده های مستعد برای فرسایش سواحل نهری در چیدمان های آبرفتی یا رسوبی بسیار مهم خواهد بود

Streambanks are the primary source of sediment for watersheds in the Midwestern USA. In much of this region, deposits of fine-grained Holocene alluvium comprising streambanks have been assigned to a single lithostratigraphic unit, the DeForest Formation. This study examines the stratigraphic relationships and measures the erodibility of the different members of the DeForest Formation in three watersheds in northeastern Kansas. Distinct differences in erodibility, measured in terms of critical shear stress (τc) by a submerged jet-test device, were observed between the different members of the DeForest Formation. The most erodible member is the Camp Creek Member (average τc = 1.0 Pa) while the most resistant is the Gunder Member (average τc = 10.4 Pa). Variability in erodibility between and within the members of the DeForest Formation is attributed to the magnitude of post-depositional soil-forming processes, including the presence of buried soils, as well as the inherent natural variability in the different parent materials. A weak positive correlation was found between percent clay and τc. Resistance to erosion by fluid flow was found to be significantly greaterwhere clay contents exceed 28%. Although the Camp Creek Member was found to be the most erodible, it always occurs, stratigraphically, as the uppermost member. Available bankfull stage indicators suggest that bankfull discharges rarely attain elevations sufficient to erode Camp CreekMember deposits. Therefore, othermembers of the DeForest Formation are able to exert some control on the rate of bank erosion by hydraulic flow. Furthermore, given the observed differences in lithology, soil development and erodibility, the susceptibility to mass wasting processes is also likely to vary between the different members. Therefore, lithostratigraphic and soil-stratigraphic relationships have important implications for streambank erodibility and are crucial for accurately determining areas prone to streambank erosion in alluvial settings