تاثيربه کارگيري مدل ارتباط درماني پپلائو بر ميزان اضطراب و افسردگي بيماران کانديد باي پس عروق کرونر

قیمت: 42,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

تاثيربه کارگيري مدل ارتباط درماني پپلائو بر ميزان اضطراب و افسردگي بيماران کانديد باي پس عروق کرونر

عنوان لاتین

The Impact of Peplau's Therapeutic Communication Model on Anxiety and Depression in Patients Candidate for Coronary Artery Bypass

روش ها: این امر یک کارآزمایی بالینی می باشد که در آن 74 نفر به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند، هر گروه شامل 37 نفر می باشد. سطح اضطراب و افسردگی قبل از دو و چهار ماه بعد از مداخله با استفاده از اضطراب بیمارستان و مقیاس افسردگی (HADS) مورد بررسی قرار گرفتند. هفت جلسه ارتباط درمانی در چهار مرحله برگزار شد. داده ها با SPSS (نسخه ی 16) با استفاده از تحلیل کوواریانس آنالیز شد. سابقه و هدف: اضطراب و افسردگی در میان اختلالات روانی در اعمال جراحی قلب وجو دارد. ایجاد یک ارتباط ساده برای کاهش اضطراب و افسردگی ضروری می باشد. از این رو، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مدل ارتباط درمانی پپلائو بر اضطراب و افسردگی در بیماران، که کاندید بای پس عروق کرونر در بیمارستان قلب الزهرا (س)، شیراز در طول سال های 2013ـ2012، بود. نتایج: میانگین سطح اضطراب و افسردگی در گروه مداخله پس از ارتباط درمانی (p <0.01) کاهش یافته است. نمرات اضطراب در گروه مداخله قبل و بعد از مداخله 23/10 و 38/9 به دست آمد. در حالی که نمرات مربوطه در گروه شاهد 26/10 و 62/11 بود. نمرات افسردگی در گروه مداخله قبل و بعد از مداخله 11 و 13/9 به دست آمد. نمرات مربوطه در گروه شاهد 30/11 و 08/12 بود. نتیجه گیری: نتایج نقش مثبت ارتباط درمانی در کاهش اضطراب و افسردگی بیماران نشان داده است. بنابراین، ارتباط درمانی به عنوان یک، روش موثر و کارآمد ساده در این زمینه توصیه می شود.

Background and Objective: Anxiety and depression are among the psychological disorders in heart surgeries. Establishing a simple communication is essential to reduce anxiety and depression. Hence, the objective of the present studywas to examine the impact of Peplau therapeutic communication model on anxiety and depression in patients, who were candidate for coronary artery bypass in Al-Zahra Heart Hospital, Shiraz during 2012-2013. Methods: This is a clinical trial in which 74 patients were randomly divided into intervention and control groups, each consisted of 37 patients. Anxiety and depression levels were assessed before, and two and four months after intervention using the Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Seven therapeutic communication sessions were held in four stages. Data were analyzed with the SPSS (version 16) using analysis of covariance. Results: The mean anxiety and depression levels decreased in the intervention group after the therapeutic communication (p<0.01). Anxiety scores in the intervention group before and after intervention were 10.23 and 9.38, respectively. While the corresponding scores in the control group were 10.26 and 11.62, respectively. Depression scores in the intervention group before and after intervention were 11 and 9.13, respectively. The corresponding scores in the control group were 11.30 and 12.08, respectively. Conclusion: The results demonstrated the positive role of therapeutic communication in reducing anxiety and depression of the patients. Therefore, the therapeutic communication is recommended as a simple, cost effective and efficient method in this area