تحقیق درباره شیوه تحرک مولکولی استیل تریبوتیل سیترات از پوسته PVDC/PVC به فیله ماهی هایی که تحت تأثیر مقادیر متوسط پرتوافکنی شعاع الکترون قرار می گیرند

قیمت: 40,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

تحقیق درباره شیوه تحرک مولکولی استیل تریبوتیل سیترات از پوسته PVDC/PVC به فیله ماهی هایی که تحت تأثیر مقادیر متوسط پرتوافکنی شعاع الکترون قرار می گیرند

عنوان لاتین

Study of the migration behavior of acetyl tributyl citrate from PVDC/PVC film into fish fillets as affected by intermediate doses of electron beam radiation

مقدار ماده غذائی پلاستیک سازی شده پلی وینیلیدین کلراید/پلی وینیل کلراید، پوسته (PVDC/PVC) (پوشش همبسپار ترموپلاستیک) دارای پلاستیک ساز استیل تریبوتیل سیترات (ATBC) برای بسته بندی کیسه ها و فیله های شاه ماهی مورد استفاده قرار گرفته شدند. نسبت سطح پوسته ها به نسبت وزن ماده غذائی ca. 89:1 بود، که بر خلاف رابطه کلی تأیید شده 6 dm2 نسبت به 1 کیلوگرم ماده غذائی (6:1) میباشد. ماهی های نمونه بسته بندی شده در معرض پرتوافکنی شعاع الکترون به مقدار برابر با 5 و 10 kGy قرار گرفتند، و در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداشته شدند و در فواصل زمانی بین 12 و 240 ساعت تماس برای محتویات ATBC آنالیز شدند. تشخیص آنالیزی با عصاره گیری محلول کمکی فراصوتی توأم با آنالیز بر روی کروماتوگراف گاز متصل شده به موج یاب یونش شعله انجام شد. غلظتهای نهائی ATBC در کیسه فیله ها از 1. 11 تا 8. 12 میلی گرم/کیلوگرم درجه بندی شده اند، در حالیکه مقادیر مرتبط با شاه ماهی های نمونه بین 4. 32 و 4. 33 میلی گرم/کیلوگرم بودند. داده ها نشان داده اند که پرتوافکنی شعاع e در مقادیر سترون سازی میکرب، تأثیر قابل توجهی بر روی خصوصیات خاص حرکت مولکولی همبسپارها نداشته است. بر خلاف آن، محتویات چربی دار فیله ماهی های بسته بندی شده به طوری قابل توجه در معرض مقادیر ضریب انتشار قرار گرفتند، که توأم با آن حرکت مولکولی ATBC رخ داد. در این تحقیق هیچ خطائی در نیروی جذب شده مقاومتی روزانه (TDI) به وزن جسم 0. 1 میلی گرم/کیلوگرم تنظیم شده توسط اتحادیه اروپا برای ATBC مشاهده نشده است. اما، بسته بندی بیش از حد یا بسته بندی مجدد ماده غذائی با روکش های انعطاف پذیر اغلب برای مصارف خانگی بکار رفته است. چون در این شرایط طبق آزمایش ها غلظت های بالای پلاستیک سازها به طور غیر واقعی مشخص گردیده اند، و حدود حرکات مولکولی مشخص فعلی (SML) باید بر اساس اصول متفاوت مجددا تعیین گردند.

Food-grade plasticized polyvinylidene chloride/polyvinyl chloride (PVDC/PVC) film (saran wrap) containing acetyl tributyl citrate (ATBC) plasticizer was used to wrap cod and herring fillets. The ratio of film surface to weight of food was ca. 89:1, in contrast to the generally agreed relationship of 6 dm 2 to 1 kg food (6:1). Wrapped fish samples were subjected to electron beam irradiation at doses equal to 5 and 10 kGy, stored at 4 _C and analyzed for ATBC content at time intervals between 12 and 240 h of contact. Determination of the analyte was performed by ultrasonic-assisted solvent extraction followed by analysis on a gas chromatograph coupled with flame ionization detector. Final ATBC concentrations in cod fillets ranged from 11.1 to 12.8 mg/kg, while the corresponding values for herring samples were between 32.4 and 33.4 mg/kg. Data showed that e-beam radiation at pasteurizing doses did not significantly affect the copolymer’s specific migration characteristics. On the contrary, fat content of the packaged fish fillets substantially affected the diffusion coefficient (D) values, as well as the extent to which migration of ATBC occurred. No violations of the tolerable daily intake (TDI) of 1.0 mg/kg body weight set by the EU for ATBC were found in the present study. However, food overwrapping or rewrapping with flexible films is often applied in household applications. Since in such cases unrealistically high plasticizer concentrations are determined experimentally, present specific migration limits (SML) should be redefined on a different basis