مطالعه عوامل مؤثر بر تراکم گیرنده نوری مخروط انسان اندازه گیری شده توسط اسکن اپتیک تطبیقی افتالموسکوپ لیزر

قیمت: 41,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

مطالعه عوامل مؤثر بر تراکم گیرنده نوری مخروط انسان اندازه گیری شده توسط اسکن اپتیک تطبیقی افتالموسکوپ لیزر

عنوان لاتین

A study of factors affecting the human cone photoreceptor density measured by adaptive optics scanning laser ophthalmoscope

به منظور بررسی تنوع در تراکم فشردگی مخروط گیرنده نوری انسان با عوامل جمعیتی مختلف و یا بالینی، چگالی فشردگی مخروط با استفاده از نمونه تطبیقی اسکن اپتیک کانن افتالموسکوپ لیزر اندازه گیری شد و به عنوان تابعی از خروج از مرکز شبکیه ، عیب انکساری ، طول محوری، سن، جنس ، نژاد / قومیت و تسلط چشم مقایسه شد. ما 192 چشم از 192 نفر از افراد بدون هیچ آسیب شناسی چشم را عضو کردیم. تراکم فشردگی مخروطی در سه گریز از مرکز شبکیه مختلف ( 0.5 میلی متر، 1.0 میلی متر ، و 1.5 میلی متر از مرکز حفره ) در طول چهار کانال انرژی اندازه گیری شد. تراکم مخروط از 32.200 تا cells/mm211600 با خروج از مرکز شبکیه کاهش یافت( 0.5 میلی متر تا 1.5 میلی متر از گودال، 0.001> P) . روند ارتباط منفی کمی بین سن و چگالی (R=-0.117, P=0.14) مشاهده شد. با این حال، ارتباط منفی و معنی داری (R=-0.367، P=0.003) بین طول محوری و تراکم مخروط بود. جنس، تسلط چشم ، و نژاد / قومیت عوامل مهمی برای چگالی مخروط نبودند( همه، P> 0.05). علاوه بر این، برای ارزیابی آرایش فضایی موزاییک مخروط ، نزدیکترین فاصله همسایه ( NNDs ) و حوزه Voronoi تجزیه و تحلیل شد. نتایج تجزیه و تحلیل NND و Voronoi با تغییرات تراکم مخروط به طور قابل توجهی در ارتباط بود. میانگین NND و Voronoi منطقه به تدریج افزایش یافت (همه، P ≤ 0.001) و درجه ی نظم موزاییک مخروط ( 0.001≤ P همه ) با افزایش خروج از مرکز شبکیه کاهش یافته بود. در نتیجه، ما نشان دادیم فشردگی تراکم مخروط را به عنوان تابعی از خروج از مرکز شبکیه و طول محوری کاهش می یابد و نتایج تجزیه و تحلیل NND و Voronoi یک شاخص مفید برای ترتیبات موزاییک مخروط است. نتایج نیز به عنوان یک مرجع برای مطالعات بیشتر طراحی شده برای شناسایی و یا نظارت بر گیرنده مخروطی در بیماران مبتلا به بیماری های شبکیه بکار رفت.

To investigate the variation in human cone photoreceptor packing density with various demographic or clinical factors, cone packing density was measured using a Canon prototype adaptive optics scanning laser ophthalmoscope and compared as a function of retinal eccentricity, refractive error, axial length, age, gender, race/ethnicity and ocular dominance. We enrolled 192 eyes of 192 subjects with no ocular pathology. Cone packing density was measured at three different retinal eccentricities (0.5 mm, 1.0 mm, and 1.5 mm from the foveal center) along four meridians. Cone density decreased from 32,200 to 11,600 cells/mm2 with retinal eccentricity (0.5 mm to 1.5 mm from the fovea, P < 0.001). A trend towards a slightly negative correlation was observed between age and density (r ¼ 0.117, P ¼ 0.14). There was, however, a statistically significant negative correlation (r ¼ 0.367, P ¼ 0.003) between axial length and cone density. Gender, ocular dominance, and race/ethnicity were not important determinants of cone density (all, P > 0.05). In addition, to assess the spatial arrangement of the cone mosaics, the nearestneighbor distances (NNDs) and the Voronoi domains were analyzed. The results of NND and Voronoi analysis were significantly correlated with the variation of the cone density. Average NND and Voronoi area were gradually increased (all, P  0.001) and the degree of regularity of the cone mosaics was decreased (P  0.001) with increasing retinal eccentricity. In conclusion, we demonstrated cone packing density decreases as a function of retinal eccentricity and axial length and the results of NND and Voronoi analysis is a useful index for cone mosaics arrangements. The results also serve as a reference for further studies designed to detect or monitor cone photoreceptors in patients with retinal diseases.