توسعه سرویس جدید باز در مقابل توسعه سرویس جدید بسته

قیمت: 40,000 تومان

دانلود رایگان مقاله

خرید ترجمه مقاله

عنوان فارسی

توسعه سرویس جدید باز در مقابل توسعه سرویس جدید بسته

عنوان لاتین

Open versus closed new service development: The influences of project novelty

نوآوری باز تبدیل به مدلی اصولی شده است. با این حال شواهد بسیار کمی در مورد کارایی ان در زمینه های مختلف یا مکانیزم های خاص مورد نیاز برای تایید اجرای آن وجود دارد. در این مطالعه ما توسعه دو نوع از خدمات از طریق دو روش متضاد را مقایسه می کنیم. روش اول را می توان روشی سنتی و بسته نامید در حالی که روش دیگر بسیار بازتر می باشد. دو نوع خدمت از لحاظ درجه جدید بودن تفاوت دارند. بر اساس 52 مصاحبه با کسانی که مستقیما در پروژه های توسعه خدمات جدید شرکت دارند از جمله شرکا و تامین کننده ها، تاثیر جدید بودن پروژه را بر کارایی روشهای باز در نوآوری مشخص می کنیم. در می یابیم که درجات بالاتر تازگی مستلزم شدت بیشتری از اشتراک دانش و ارتباطات می باشد. در چنین مواردی توسعه خدمات جدید بسته تر منجر به کاهش زمان توسعه می شود، اما روش بازتر تنوع و کیفیت نوآوری را بهبود می بخشد. با این وجود در می یابیم که به جای تمایز بسیار محدود بین منابع داخلی و خارجی، شدت و کیفیت این روابط است که نتایج نوآوری ها را متمایز می کند آنچه ما به عنوان تعاملات زایا از آن یاد می کنیم.

Open innovation has become a normative model. However, there is relatively little evidence on its efficacy in different contexts or the specific mechanisms needed to support its implementation. In this study we compare the development of two types of service across two contrasting approaches to development. The first approach, could be characterized as the more conventional or closed, whereas the other approach is much more open. The two types of service vary by the degree of novelty. Based upon 52 interviews with those directly involved in the new service development projects, including partners and suppliers, we identify the influences of project novelty on the effectiveness of open approaches to innovation. We find that higher levels of project novelty demand higher intensity of knowledge sharing and communication. In such cases the more closed new service development tends to reduce the development time, but the more open approach improves the variety and quality of innovation. However, rather than the narrow distinction between internal versus external sources, we find that it is the intensity and quality of such relationships which differentiates innovation outcomes, what we refer to as generative interactions